Alchemicy

Przytoczę swój lekko zmodyfikowany komentarz do zakupionego przeze mnie wydania angielskiego:

Zacznę od podsumowania. Zagrałam raz i już wiedziałam, że chcę grę zakupić. A teraz, po kolei.

Myślę, że o "Alchemikach" będzie niedługo dosyć głośno, gdyż tytuł wprowadza przyjemnie nowatorski podmuch do klasycznych strategiczno-familijnych tytułów. Trudno mi nawet dokładnie określić typ rozgrywki, gdyż jest to połączenie selektywnej dedukcji z planowaniem oraz strategii ze szczyptą losowości i szczęścia. Ogólnie rzecz biorąc, w moim odczuciu wyszła mieszanka zaiste udana.

Zanim rozpocznie się pierwszą partię, trzeba opanować niemałą ilość zasad, których przyswojenie trochę czasu zajmie (myślę, że tak z 1h - 1,5h trzeba liczyć). Gdy już jednakże opanuje się reguły, okazuje się, że sama rozgrywka do trudnych nie należy i przebiega w miarę sprawnie, zwłaszcza, że skróty zasad mamy przedstawione symbolicznie w odpowiednich miejscach na planszy. Nie oznacza to jednak, że gra nie wymaga myślenia, wręcz przeciwnie. Dedukcja i planowanie to zasadniczy element "Alchemików". Tytuł wymaga mocnego skupienia, by przypadkiem nie pomylić się przy oznaczaniu składów (al)chemicznych testowanych miksturek, które to są esencją całej rozgrywki.

Z nowatorskich elementów, warto jeszcze wspomnieć o ciekawym dodatku w postaci wykorzystania przez grę mobilnej aplikacji na komórkę czy tablet (możliwe jest również skorzystanie z aplikacji na komputerze, choć wówczas działa to ciut inaczej - karty nie są skanowane, a wybierane ręcznie przez gracza na ekranie). Z uwagi na obecnie wszechstronną dostępność smartfonów i innych urządzeń mobilnych raczej nie powinno to stanowić problemu, jednakże trzeba o tym fakcie pamiętać, gdyż bez tego elementu rozgrywka staje się trudna lub wręcz niemożliwa! (Można rozegrać grę bez pomocy aplikacji, w takim wypadku jednak jeden z graczy nie bierze udziału w rozgrywce, stając się Mistrzem Gry, zastępującym elektroniczny czytnik kart, co automatycznie podnosi minimalną liczbę graczy z 2 do 3). Początkowo, opierając się na samym opisie tytułu, idea elementu aplikacji internetowej wydawała mi się pomysłem naciąganym i ciut zniechęcała do gry. W moim odczuciu tradycyjna planszówka powinna być planszówką, a nie jakąś hybrydą z grą komputerową. Ale już po pierwszej rozgrywce wszelkie moje obiekcje zniknęły całkowicie. Ten element naprawdę nie przeszkadza, a pozwala na zastosowanie w grze nowatorskiego rozwiązania.

Jeśli chodzi o samo wydanie gry, to mam dwa główne spostrzeżenia. Pierwsze, to wygląd i solidność materiałów. Tutaj przyznaję najwyższą ocenę. Gra jest bardzo ładna, a plansza i większość elementów wykonanych jest z twardego, grubego kartonu. Tradycyjne pionki zastąpione zostały uroczymi buteleczkami eliksirów z przezroczystego plastiku w żywych kolorach, podobnie jak i sześcianiki znaczników. Jest to zwyczajnie śliczne. Wszystkie elementy są barwne, a grafiki rysowane całkiem przyjemną, nieco karykaturalną kreską pasującą do klimatu gry. Moją drugą uwagą był natomiast wielki minus, który do szału doprowadzał wszystkich graczy mających z tym wydaniem gry styczność. Chodziło mianowicie o niedopasowanie wielkości żetonów (w postaci kartonowych krążków) do otworów w trójkącie rezultatów, w których należy je umieszczać. Krążki były zwyczajnie zbyt duże w stosunku do otworów i nie było siły ich tam bez problemów włożyć. Rezultat był taki, że albo krążki były wciskane i jakoś (krzywo) dotrwały do końca gry, albo (co gorsza) wypadały w trakcie rozgrywki, powodując wzdychanie, przewracanie oczami i burkliwe mamrotanie pod nosem kolejnych graczy. Na szczęście w nowym wydaniu ten mankament został wyeliminowany, poprzez uzupełnienie gry poprawionymi wytłoczkami, które zlikwidowały problem zbyt dużych żetonów i teraz już elementy do siebie pasują. Nie wiem jak to wygląda w wydaniu polskim, ale zakładam, że po wadliwych wytłoczkach nie ma już śladu :-)

Podsumowując, grę oceniam na 5. To tytuł przyjemny, wymagający skupienia i uwagi, a zarazem o logicznych i nieprzekombinowanych regułach, toczący się w świetnie dobranym do rozgrywki klimacie. Zapewne nie jest to pozycja dla każdego, warto przez zakupem najpierw móc ją przetestować. Dla mnie wystarczył jednorazowy test by następnie wyczekiwać możliwości zakupu gry z niecierpliwością. Jeszcze raz, pełna piąteczka! :-)

Ach... :) Pierwszy komentarz muszę napisać na temat mojej ulubionej gry... Bo rzeczywiście są to alchemicy. Gra bardzo często wraca na nasz stół. Jest warta swojej wysokiej oceny.
1. Unikatowa mechanika dedukcji
2. Dobre rozmieszczenie strategiczne akcji
3. Masę możliwości strategicznych (chociażby podczas podważania dla mistrzów)
4. Piękne wykonanie i szata graficzna.
To ciekawe ale żeby wygrać nie trzeba mieć dużo szczęścia i zaraz wszystko wiedzieć. Można niewiele wiedzieć a dobrze tą wiedze wykorzystać i wygrać! I to jest piękne. Jednak trzeba przyznać że gra jest na umysły ścisłe! Kto ma problem z matematyką i dedukcją może nie znaleźć radości w tej grze. Dla mnie gra idealna. Uwielbiam ją. Dobrze się gra zarówno w 2 jaki i 4 graczy. Ale w 4 zdecydowanie więcej się dzieje i jest ciekawiej :)

Na koniec moje sposoby dedukowania:
1. Standardowy eksperyment i skreślenie tego czym mikstura nie jest.
2. Mieszanie dwóch neutralizujących się składników z innymi co pozwala eksperymentować na kilku jednocześnie.
3. Dedukowanie za pomocą sposobu powstawania mikstur (zawsze się łączy mała kulka z dużą) A zatem jeśli składnik A i B dają nam czerwony plus, a w składniku A zostały TYLKO małe czerwone plusiki to w składniku B możemy wykreślić małe ponieważ w tym wypadku na pewno małe z A połączyły się z dużymi B.
4. Dokładnie cztery składniki mają ten sam symbol (np. ujemny czerwony) A zatem jeśli dwa razy powstała nam taka mikstura za pomocą CZTERECH RÓŻNYCH składników to siłą rzeczy pozostałe cztery MUSZĄ mieć dodatni czerwony.
5. Sprawdzanie poprawności czyichś teorii za pomocą sprzedaży mikstury.
6. Jeśli znamy składnik który ma same dodatnie lub same ujemne alchemony to zawsze możemy za jej pomocą sprzedać miksturę gwarantując tylko jej znak. (w rzadkich przypadkach może być wpadka gdy powstanie neutralna mikstura)
7. Poprzez obserwowanie tabeli dedukcji można czasem zauważyć że dany związek alchemiczny jest wszędzie skreślony po za jednym składnikiem.
8. Aby w miarę szybko mieć wiedzę najlepiej robić maksymalnie dwa eksperymenty na jednym składniku. (potem mikstury mogą się już powtarzać co daje małą wiedzę.)

Rewelacyjna gra!
Można powiedzieć, że w pewnym sensie jest to gra w grze, bo dedukcja którą wykonujemy w swoim laboratorium przy pomocy żetonów, tabelki i aplikacji w smartfonie jest sama w sobie taką mini-grą. A do tego dochodzi jeszcze rozgrywka na planszy, gdzie ścigamy się z innymi graczami o tytuł najlepszego alchemika.
Wymaga sporo myślenia, ale nie przyprawia o ból głowy. Kiedy się już zagrało minimum dwa razy, nie trzeba w zasadzie zaglądać więcej do instrukcji. Zasad jest dużo, ale łatwo je przyswoić, gdyż są bardzo przystępnie wytłumaczone.
Jeszcze przed jej wydaniem bardzo się ekscytowałam tą grą i pokładałam w niej wielkie nadzieje na to, że będzie to jeden z najlepszych tytułów w mojej kolekcji i nie zawiodłam się. Pod każdym względem jest to wspaniała gra, przemyślana co do najmniejszego szczegółu i co najważniejsze - dająca mnóstwo zabawy i satysfakcji.