Maskarada (Mascarade)

Przyznam, że gdy usłyszałem iż gra przypomina Cytadele podchodziłem do niej dość sceptycznie (Cytadela nie jest zła ale nie jest w moim guście). Jednak po rozegraniu partii w Mascarade jestem pod wrażeniem.
Wytłumaczenie głównych zasad zajmuje 5 min i to z zegarkiem w ręku szczególnie że postacie są szczegółowo opisane na ściągach a i patrząc na ilustracje można domyślić się działania karty.
Sama gra jest wykonana naprawdę porządnie, karty mają niesamowite ilustracje co zresztą można zobaczyć w opisie gry na stronie.
Dlatego gorąco polecam tą grę.

Cudownie wydana gra imprezowa o przepięknych ilustracjach. Proste, przejrzyste zasady, w których łatwo się odnaleźć, idealne do szybkiego tłumaczenia i dla osób, które lubią trochę poblefować.

W sumie: mamy dwie ścieżki zwycięstwa, 1) albo naprawdę będziemy próbowali spamiętać kto ma jakie karty i nieco ryzykowali w przypadku zamiany, 2) albo pójdziemy na czysty żywioł i pozwolimy by wygraną zapewniło nam aktorskie zacięcie. Jednocześnie, nikt długo nie zostanie przy jednej funkcji, nie ma więc ryzyka, że karty są niezbalansowane.

O trybie dla 2 i 3 graczy można spokojnie zapomnieć. „Maskarada” to tytuł dla zdecydowanie dla większego grona i tylko wtedy ujawnia swój prawdziwy potencjał. Przy mniejszej ilości wyraźnie kuleje.

W podsumowaniu to idealna gra imprezowa: szybka, dynamiczna, bez elementów wymagających odczytania czy utrudniających rozgrywkę przez nieznajomość angielskiego. Słowem, sprawdzi się w każdym gronie znajomych.

(Przy okazji, mogę polecić także jedyną „zabijającą” kartę z gazetowego dodatku spielboxa: Przeklętego – który może kogoś na stałe wykluczyć z gry i sprawić, że z jednej strony przegrany się nieco nudzi… ale z drugiej niesamowicie podnosi ciśnienie wszystkim graczom, którzy ryzykują ujawnienie się i nie pamiętają, kto ostatnio otrzymał „Przeklętego”. Jako wariant dodatkowy, od czasu do czasu, warta rozpatrzenia).

Dobra, szybka gra z prostymi zasadami. Przydaje się w niej umiejętność blefu i dobra pamięć. Doskonale nadaje się a imprezy lub jako przerywnik pomiędzy "cięższymi" tytułami. Jej zdecydowaną zaletą jest również duża elastyczność co do liczby graczy, jednakże warto zaznaczyć, że przy 2-3 osobach są zmienione zasady i gra staje się dużo gorsza.Osobiście mniej lubię też rozgrywki ze zbyt dużą liczbą graczy.