Warhammer Fantasy Roleplay (2. Edycja): Księga Zasad

Nie ma co się rozpisywać. Warhammera każdy zna, jest to jeden z najlepszych podręczników do rpg jaki istnieje. Sam podręcznik jest bardzo pięknie skonstruowany, strony wyglądają jak swego rodzaju pergamin a marginest przypominają księgi spisywane przez mnichów w średniowieczu. Piękna rzecz. Ilustracje w tej edycji są bardzo dobrze narysowane. Sam podręcznik czyta się bardzo dobrze, myślę że to zasługa tłumaczenia, jednak nigdy nie miałem w rękach anglojęzycznej wersji podręcznika.
Myślę że popularność tego podręcznika nie jest przypadkowa. Polecam!

Gra w naszym kraju absolutnie legendarna. Jej druga edycja zaś rozwija i uaktualnia świat do kanonu obowiązującego od blisko 3 dekad, a czego pierwsza edycja nigdy nie doczekała.

Dla wielu graczy sława Warhammera Fantasy Roleplay to nie tylko uniwersum, ale przede wszystkim mechaniczne aspekty, które niezależnie czy się je lubi czy nie, trudno odmówić im intuicyjności. System wyraża szanse w testach pod postacią procentów, z uniwersalnym wachlarzem modyfikatorów, które z łatwością można adaptować do większości sytuacji.

Sposób rozwoju postaci prowadzi nas przez szereg Profesji, które niejako szkicują na przestrzeni kampanii żywą historię postaci, a poza tym, wpisują się świetnie w dziejowy/historyczny motyw przewodni, gdzie by nauczyć się jakiejś umiejętności, nie wystarczyło zapisać się na jakiś kurs, gdyż takie 'kursy' nie istniały we wczesnym Renesansie... a raczej praktykując jakiś zawód poznajemy tajniki umiejętności z nim powiązanych.

System jest niezwykle krwawy i brutalny na tle współczesnej konkurencji, sprawiając, że nawet grając wytrawnym weteranem, obserwujemy wyniki rzutów kośćmi z przejęciem i emocjami, wiedząc, że zaraz nasza postać może pójść do piachu.

Do Warhammera mam ogromny sentyment. Pierwsza edycja Wojennego młotka była moim pierwszym RPGiem zarówno jako dla gracza jak i MG.

Warhammer to przede wszystkim niesamowity świat. Wzorowany na średniowiecznej Europie pozwala nam odbycie praktycznie każdej możliwej przygody. Nieważne czy chcemy pobawić się w wielkich bohaterów, przeciętnych mieszczan, niewiele znaczących dla reszty świata mieszkańców jakiejś zapadłej dziury czy może knujących intrygi na imperialnym dworze arystokratów. Warhammer pozwali nam wcielić się w każdą z tych postaci, a to ledwie wierzchołek góry lodowej. Ponadto system pozwala na praktycznie każdy rodzaj przygody. Horror, przygoda, wojna czy zabawa w Sherlocka Holmesa. Praktycznie wszystko co nam przyjdzie do głowy jesteśmy w stanie umiejscowić gdzieś w Starym Świecie.

Dodatki pozwolą nam z kolei wcielić się we wrogów całego świata wyznawców bogów chaosu czy mających siedziby pod prawie każdym miastem imperium szczuroludzi.

Mechanika w porównaniu do pierwszej edycji praktycznie w ogóle się nie zmieniła, a jeżeli już to raczej na lepsze. Dalej prosta i dość elastyczna, pozwala na dostosowanie w locie, jeżeli akurat czegoś nie pamiętamy, nie chcemy bez przerwy sprawdzać czy jakiś element nas po prostu irytuje. Współgra ze światem i raczej pomaga MG niż ogranicza jego kreatywność.

Największą wadą a zarazem zaletą systemu jest fakt, że z punktu widzenia świata jesteśmy nic nie znaczącymi robakami. Jest to zaleta ponieważ każdego dnia musimy walczyć o swoje miejsce w otaczającym nas świecie. Jest to wada ponieważ postać którą zaczynamy jest tak bardzo słaba że właściwie nie powinna opuszczać swojego domostwa. W dużej mierze to od mistrza gry zależy czy odbierzemy ten system pozytywnie czy wręcz przeciwnie, ale tak jest chyba z prawie każdym system RPG.

Podsumowując, po Warhammerze próbowałem kilku różnych systemów zarówno jako gracz jak i MG jednak uniwersalność Wojennego młota sprawia, że zawsze chętnie do niego wracam.