CatOnTheUnicorn - recenzje

Szybka i prosta wykreślanka. Niestety plansze gór są jednostajne i szybko się nudzą. Nawet dodatkowe koperty nie dają za wiele radości. Lepsze jest np. Moje miasto Gra kościana.

Klasyk gier planszowych. Jedna z tych gier, które idealnie nadają się do wejścia w świat planszówek. Posiada klimatyczne karty. Dzieciaki łatwo ogarnęły. Przy okazji poznały geografię Europy. Wykonanie bardzo dobre.

Idealna gra na początek swojej przygody z grami planszowymi. Po latach wielokrotnie też do niej wracaliśmy. Nadaje się dla dzieci, które uczą się przy okazji liczyć. Do tego przepiękne ilustracje, solidne żetony i szybka rozgrywka.

Kompaktowa gra, idealna na wyjazd. Był to nasz debiut w grach typu roll & write i muszę przyznać, że udany. Planowanie miasta wciąga niesamowicie i chce się po zakończeniu jednego etapu zacząć kolejny.
Stopień złożoności wzrasta wraz z kolejnymi etapami. W każdym dodawany jest kolejny element. Jeśli chodzi o interakcję, to w zasadzie jej nie ma. Dopiero na dalszych etapach ma znaczenie kolejność, w jakiej osiągnie się pewne cele.
Za plus uznałbym też rozpisanie na kartce za co punktujemy w danym etapie. Jest to na tyle intuicyjne i jasne, że liczenie punktów przebiega wyjątkowo sprawnie.
Minusy:
- kartki kończą się zdecydowanie za szybko
- brak klimatu

W grze Marvel United dwie rzeczy odgrywają ważną rolę: marka (powiązana z komiksami, filmami i serialami) oraz duże, ładne figurki bohaterów i złoczyńców. Sama rozgrywka jest satysfakcjonująca, dużo w niej kombinowania, jakie ruchy wykonać.

Początkowo wydawało się, że jest dużo zasad, ale szybko z dziećmi ogarnęliśmy. Na duży plus planszetka gracza i samodzielne tworzenie bohatera.
Losowość w grze bywa irytująca. Szczególnie, że mamy mało tur na przygotowanie się na przybycie monstrum i gdy nie idzie rzucanie kośćmi, to nie idzie.
Losowanie przedmiotów z woreczka na początku było fajne, ale później już wybieraliśmy sobie przedmiot, który chcieliśmy.
Gra jest długa i dzieciom pod koniec już się nuży.

Świetna gra, aby wziąć na wycieczkę. Jest niewielka, tania i zamknięta w metalowej puszcze. Karcianka ta jest grą szybką o prostych zasadach. Jedynie problem występuje ze zrozumieniem piktogramów, ale są jasno wytłumaczone w instrukcji. Liczenie punktów może nastręczyć trudności. Zresztą twórcy chyba o tym wiedzieli, bo jest wiele elementów w grze zbędnych (znaczniki max punktów i planszetka z liczbą max pereł), a ułatwiających ten etap gry.

Jedna z tych gier, która może być fajnym wprowadzeniem dzieci do gier planszowych. Świetny pomysł z urządzaniem i planowaniem własnego domku. Podoba mi się, że poza kartami pomieszczeń są też dodatkowe elementy jak np. domek dla kota.
Liczenie punktów nieintuicyjne i irytujące. Często nasze gry wyglądały tak, że tworzymy domek jaki byśmy chcieli mieć i omijaliśmy liczenie punktów.

(Wersja zwykła)
Dzięcięce wprowadzenie do gier typu work & placement. Tu pięknymi figurkami zwierzątek obstawiamy pola, z których uzyskujemy surowce. Duży plus za kolorowe ilustracje na planszy i kartach oraz cukierkowy klimat pod dzieciaki.

Szybka i prosta gra karciana z pięknymi ilustracjami. Negatywna interakcja tylko przy jednym typie karty specjalnej. Wydaje mi się, że istnieje jedna dobra taktyka, którą można poznać po kilku grach. Wtedy, jeśli wszyscy gracze ją stosują, to o zwycięstwie decyduje losowość dobierania kart.

Piękna gra dedukcyjna na spotkania w gronie znajomych. Nadaje się też do grania z dziećmi, z które mają naprawdę niesamowite skojarzenia. Po licytacji warto zapytać dzieci, dlaczego wybrały akurat tę kartę.
Na minus: sposób liczenia punktów i poruszanie się królikami jest mało klimatyczne i niezbyt intuicyjne. Zdarza się, że nie ma na ręce żadnego obrazka, który choć trochę można skojarzyć z hasłem.

Świetna gra do grania rodziców z dziećmi. Nie nudzi się zarówno dorosłym jak i maluchom. Podstawowe zasady bardzo proste. Zaczynają się komplikować z każdą otwartą kopertą. Minimalnie złożoność większa niż w Zombie Kidz.
Jedyny minus - po otwarciu ostatniej koperty - chciałoby się, aby było ich więcej.

Najlepsza gra dla dzieci. Rodzice mogą grać razem z dziećmi i się nie znudzić, więc jest to świetny sposób na spędzenie wolnego czasu razem. Syndrom: zagrajmy jeszcze raz , aby otworzyć kolejną kopertę. Podstawowe zasady bardzo proste. Zaczynają się komplikować z każdą otwartą kopertą.
Jedyny minus - po otwarciu ostatniej koperty - chciałoby się, aby było ich więcej.

Karcianka z poczuciem humoru nastawiona na interakcję między graczami, polegającą na wymianie kart fasolek. Im więcej graczy tym też mniej przeszkadza losowość dobierania kart, bo więcej jest opcji wymiany. Na plus obrazki i nazwy fasolek.

Dodatek wprowadza kilka dodatkowych kart do Wirusa, które urozmajcają rozgrywkę. W zestawie są też "puste" karty do samodzielnego wypełnienia, jeśli ma się pomysły. Właściwych dodatkowych kart jest 12.

Prosta i szybka gra karciana. Dużo negatywnej interakcji, ale nie zniechęca do jeszcze jednej partii. Dzieciaki grają na przerwach w szkole.

Zakazana pustynia to familijna gra kooperacyjna. Zasady są proste. Graliśmy z dziećmi 9 i 11 lat i szybko przyswoiły zasady. Gra nie jest prosta. Często kończy się porażką graczy, ale to tylko motywuje, aby spróbować jeszcze raz. Dużo kombinowania. Spora losowość - o zwycięstwie lub porażce może zadecydować kolejność kart.