Hallas - recenzje

Od dłuższego czasu szukam monet do gier, które będą... dobre i będą przypominać monety.

Te się ładnie świecą, fajnie się trzyma w ręku, mają bardzo stosowne rozmiary. Najważniejsze, że różne nominały mają inny rozmiar.

Mają jedną wadę - normalne współczesne monety można układać w stosik i będzie on stabilny. Stosiki złożone z monet Everdell są niestabilne.

Ale poza tym - cudo. Ciekawe, jak się będą zachowywać wraz z upływającym czasem.

Obserwacja nr 1: monety są odlewane, nie bite.
Obserwacja nr 2: są solidne i konkretne w swoich gabarytach.

Jako zabawka i gadget - świetna sprawa. Zdecydowanie nie skończę na jednym komplecie. Miłośników rekonstrukcji wszelakiej może jednak zawieść, bo swoimi gabarytami mocno odbiegają od realnym monet np. średniowiecznych. Myślę też, że oddzielenie rodzajów monet nie tylko kolorem ale też rozmiarem/kształtem/grubością jest ciekawym pomysłem nie zrealizowanym w tym zestawie.

Ciekawa zabwka. Za pomoca tych bloczków można wytłumaczyć czym jest inflacja.

Miałem nadzieję, że bloczki będą składały się z dwustronnych banknotów jednak tu spotkał mnie zawód.

Ach, wspaniała gra dla miłośników sagi. Intrygi, groźby, zdrady -wszystko czego można by sobie życzyć. Niestety nie wszystkie domy mają taką samą szansę na wygraną. Coś przy tworzeniu gry poszło nie tak i w przeciwieństwie do faktów książkowych Greyjoy jest w stanie sam zdobyć Lannisport i go utrzymać nawet bez pomocy Starka. Z racji beznadziejności tej sytuacji chyba lepiej grać bez Greyjoya na czterech i pięciu graczy.

Jest to gra, którą zakupiłem po pozbyciu się przerośniętego i otyłego Descenta. Prostota rozgrywki połączona z pewną niepowtarzalnością każdej z kolejnych zachęca do rozgrywki. Jeśli miałbym szukać na siłę wad, to może czasem zbyt duży ascetyzm w wykonaniu elementów kartonowych i brak możliwości rozgrywki niekooperacyjnej.

Jest to jedyna euro-gra jaką trawię. Może ktoś mi zaraz zarzuci, że tak naprawdę jest to gra karciana, ale tu interakcji między graczami jest na tyle niewiele, że i tak zajmujemy się po prostu zebraniem jak największej ilości punktów.
Gra zdecydowanie podoba się kobietom. łatwo też wyjaśnia się zasady gry nowym graczom - po jednej rozgrywce większość nabiera samodzielności.

Pierwszy dodatek ma tą podstawową zaletę, że przygody znajdujące się w nim są ciekawsze niż te z podstawowej wersji. Niestety zaczyna on namnażać zasady gry zamiast korzystać z wprowadzonych w podstawowej wersji rozwiązań co wydłuża czas wprowadzania graczy do rozgrywki.

Początkowe nastawienie do tej gry miałem zdecydowanie pozytywne. Niestety po wielokrotnych rozgrywkach wyszły na jaw wady gry nie pozwalające cieszyć się nią w większym gronie graczy.
Wypunktować muszę trzy główne problemy, na które napotykali gracze zapoznawani z grą: po pierwsze źle zaprojektowane karty zdolności postaci - koszty ich użycia nie są czytelne.
Po drugie, opisy przygód wymagały bardzo dokładnego przeczytania ich przez co najmniej dwie osoby (po jednej po obu stronach) by w trakcie rozgrywki nie następowała konsternacja, gdy jedna ze stron wyciąga gdzieś z opisu zasadę, o której istnieniu druga strona nie miała świadomości. Trzeci i najważniejszy problem, to dodatki. Niestety, gdy zaczęły pojawiać się dodatki wyszło na jaw, że nikt nie przemyślał systemu rozgrywki i nowe zasady z każdego z dodatków nawarstwiają się jak komórki rakowe na niezbyt zdrowym już na początku organizmie. Podstawowy zarzut dotyczy mnożenia talii kart, z których korzysta Overlord, różnych zasad ich zagrywania. To mogło być ujednolicone ale nie jest.

Reasumując - za najlepiej zaprojektowane elementy gry uważam te, które w prawie niezmienionej formie zostały przeniesione z pierwszej edycji gry.

Mam też zarzut związany z samym projektem rozgrywki. Informacja tajna znajduje się tylko po stronie Overlorda. W grze, w której pełni on rolę przeciwnika a nie mistrza gry jest to nie fiar. Często na turę, dwie przed zakończeniem przygody Overlord ma dokładny ogląd całej sytuacji i wie czy wygra czy nie (plus-minus rzuty kostką). Często można powiedzieć "Niezależnie od tego co zrobicie to i tak wygrałem".

Kilka osób wyraźnie zaznaczyło, że grać w tą grę więcej nie chce dlatego znacznie bardziej polecam gry z serii Dungeons & Dragons jak Castle Ravenloft - grania w tą przyjemną grę nikt jeszcze nie żałował.

Wprowadzenie nowych postaci na pewno urozmaica rozgrywkę ale odnoszę wrażenie, że docenienie ich wpływu na możliwe strategie wymaga dużej ilości rozegranych gier. Niektóre postacie po stronie Mordoru mają dość wąskie warunki wprowadzenia ich do rozgrywki, postacie po stronie elfów mają natomiast tą zasadniczą wadę, ze nie mogą się ruszyć z miejsca. Nie pozwalają więc na zbyt dużą zmianę taktyki niemniej widać wyraźnie, że twórcy starali się przez to uczynić grę jak najwierniejszą w stosunku do książkowego oryginału.
Problemem też jest komplikacja zasad dotyczących obsługi nowych kostek - nie można przez to uczynić dodatku stałym elementem gry: dla nowych graczy trzeba go odseparować od wersji podstawowej.

Mamy do czynienia z bardzo solidną grą dla dwóch graczy. Za jej pomocą można odtwarzać wydarzenia z trylogii a często poprowadzić Wojnę o Pierścień zupełnie innymi drogami niż przedstawiają to książki. Rozgrywka dla większej ilości graczy pozostawia pewien niedosyt szczególnie, jeśli dójka graczy znajduje się po stronie Wolnych Ludów - gra jest zaprojektowana do rozgrywki w dwójkę i tak powinno się z niej korzystać.

Zamawiając miałem poważne obawy, czy dodatek jest wart swojej ceny. Niby figurki, niby zestaw terenów, niby coś tam jeszcze... Otwierając pudełko pierwsze co rzuciło się w oczy to figurki. Wykonane są genialnie, jak na grę planszową oczywiście, i zaraz chce się je rozstawić na planszy, najlepiej jeszcze pomalować. Jakość jest tak zadowalająca, że ma się ochotę od razu kupić pozostałe paczki z armiami.

Dobra, szybka i bardzo elegancka gra planszowa. Zasady proste, mimo to jest miejsce do kombinowania. Można w tą grę zagrać z dosłownie każdym. Przede wszystkim podoba mi się w niej szybki setup i bardzo krótki czas rozgrywki, co daje grze szansę na częste bytowania na stole. Cieszy też duża liczba dodatków... i jednocześnie smuci. Cieszy, bo jest wiele opcji rozbudowania gry, smuci natomiast podwójnie, bo - raz - te najfajniejsze dodatki nie są dostępne, dwa - niektóre wydają się mocno, naprawdę mocno naciągane.

Gra... nie syci. To chyba najprostsze co mogę powiedzieć.
Brakuje jej głębi. Zasady konstrukcji talii są dość proste i szybko udaje się znaleźć optymalne konstrukcję. Do tego brak kompletów podstawowych kart uważam za zagrywkę poniżej pasa. Sam pomysł na grę uważam za lekko chybiony - chyba FFG przesadza ostatnio z grami cooperacyjnymi.

Solidne koszulki, trwałe, dobrze się tasują.

Te koszulki to nadaj najrozsądniejsza opcja budżetowa. Dwa razy tańsze od normalnych koszulek Ultra PRO a mimo swojej taniości służą dobrze i wystarczająco długo.