Miałem dzisiaj przyjemność przetestować iGranie z Gruzem.
Gra całkiem ładnie wykonana, fani Chaty Wuja Freda pokochają piękne ilustracje. Jednak niektóre elementy nie zachwycają. Znaczniki gruzu gładko ślizgają się po wszystkich kartach, gdzie są uważane, co powoduje problemu w dokładnym określeniu co gdzie jest, nie wspominając o lodówce, gdzie znaczniki są po prostu za duże i nie do końca wiadomo kto ile zapasów posiada. Karty zabawne, chociaż pewnie przy kolejnych partiach tracą swój urok. Mimo dosyć prostych zasad, gra na początku wydaje się być skomplikowana, ale po rozegraniu kilku rund nie sprawia problemów. Problem zaczyna się potem. Każdy z graczy, po kolei wykonuje szereg czynności, które pochłaniają dość dużo czasu, a podczas tych czynności pozostali gracze z grubsza siedzą i się patrzą, co jest nużące i spowalnia i tak ślimacze tempo rozrywki. Przez chwilę pojawiła się myśl, żeby nie dokończyć rozgrywki, a to dosyć duży minus. Ogólnie podsumowując:
Plusy:
+ piękne ilustracje
+ świetne żarty (chociaż na dłuższą metę zaczną się nudzić)
+ fajny pomysł na postacie
+ pięknie wykonane pionki

Minusy:
- momentami niejasna instrukcja (nigdzie nie jest powiedziane, czy karty zaradności zostają odrzucone na stałe, czy potem wracają do puli)
- ślizgające się znaczniki
- bardzo powolna rozgrywka
- nuda w oczekiwaniu na swoją turę