Ch3dd4r - recenzje

W słowniku języka polskiego obok hasła "klasyk" zamiast wyjaśnienia można by wydrukować logo Monopoly, a i tak wszyscy doskonale wiedzieliby o co chodzi. Zdecydowanie nie jest to gra must have, a jednak zdecydowana większość z nas ma ją na półce (jeśli nie w oryginalną Monopoly to chociaż Eurobuisness). Nie można jej odmówić budzenia w graczach silnych emocji :D Kto z nas nie cieszył się gdy przeciwnik stanął na naszej dzielnicy z domkiem lub hotelem, by chwilę później z galopującym sercem kalkulować czy wystarczy nam pieniędzy by zapłacić za postój, czy też musimy oddać którąś z dzielnic pod zastaw, niech pierwszy rzuci kamień! Szala zwycięstwa przechyla się raz na jedną, raz na drugą stronę, przez co rozgrywka często ciągnie się jak karciana wojna. Gra ma jedną dość specyficzną cechę w której góruje nad wszystkimi innymi - niesamowity potencjał do wystawiania na próby związki i przyjaźnie :D Lecz pewnego dnia, gdy wszyscy gracze nabiorą już do niej odpowiedniego dystansu i zdadzą sobie sprawę, że to w końcu tylko gra... O tak! Wtedy gra robi się naprawdę przyjemna ;)

Zasady są bajecznie proste, karty mają ładną grafikę, ale poza tym szału nie ma. Gra już od samego początku nie wyzwala w uczestnikach jakichś niesamowitych emocji. Nie musisz grać w nią od dziesiątek godzin aby wypracować sobie zwycięską strategię. Dopóki nie znasz kart, tych kilka pierwszych rozgrywek ma w sobie coś z niespodzianki, jednak z czasem daty wydarzeń przedstawionych na kartach zapadają Ci w pamięci, gra staje się równie emocjonująca co karciana wojna. Na pewno jest to gra edukacyjna, dlatego można spróbować ją wykorzystać do wsparcia dzieci przy nauce historii. Nie polecam jej jednak na imprezy... No chyba że jest to impreza u Was w domu a Wy chcecie żeby wszyscy już sobie poszli :P

Zasady są bajecznie proste, karty mają ładną grafikę, ale poza tym szału nie ma. Gra już od samego początku nie wyzwala w uczestnikach jakichś niesamowitych emocji. Nie musisz grać w nią od dziesiątek godzin aby wypracować sobie zwycięską strategię. Dopóki nie znasz kart, tych kilka pierwszych rozgrywek ma w sobie coś z niespodzianki, jednak z czasem daty wydarzeń przedstawionych na kartach zapadają Ci w pamięci, gra staje się równie emocjonująca co karciana wojna. Na pewno jest to gra edukacyjna, dlatego można spróbować ją wykorzystać do wsparcia dzieci przy nauce historii. Nie polecam jej jednak na imprezy... No chyba że jest to impreza u Was w domu a Wy chcecie żeby wszyscy już sobie poszli :P

Zasady są bajecznie proste, karty mają ładną grafikę, ale poza tym szału nie ma. Gra już od samego początku nie wyzwala w uczestnikach jakichś niesamowitych emocji. Nie musisz grać w nią od dziesiątek godzin aby wypracować sobie zwycięską strategię. Dopóki nie znasz kart, tych kilka pierwszych rozgrywek ma w sobie coś z niespodzianki, jednak z czasem daty wydarzeń przedstawionych na kartach zapadają Ci w pamięci, gra staje się równie emocjonująca co karciana wojna. Na pewno jest to gra edukacyjna, dlatego można spróbować ją wykorzystać do wsparcia dzieci przy nauce historii. Nie polecam jej jednak na imprezy... No chyba że jest to impreza u Was w domu a Wy chcecie żeby wszyscy już sobie poszli :P

Genialny statek! Dobrym pomysłem jest zakup go razem z pakietem Strażnicy Republiki - w ten sposób pozyskamy do floty dwie delty za których sterami możemy posadzić rycerzy Jedi.

Jak dla mnie ideał ;)
Długo się zbierałem do zakupu splendoru bo opis i zasady początkowo do mnie nie przemawiały. Już pierwsza rozgrywka uświadomiła mi ile do tej pory traciłem! Gra jest idealna do zabrania na urlop. Opakowanie mieści się w plecaku a przegródki wewnątrz uniemożliwiają przemieszczanie się kart i żetonów. Zasady są bajecznie proste a sama rozgrywka lekka, szybka i dość intuicyjna. My graliśmy we 4 osoby z przedziału wiekowego 20-50 lat i gra wszystkim bez wyjątku przypadła do gustu.

Gra nie jest trudna, ale ma dość skomplikowane zasady. Wydaje mi się, że występują w nich jakieś niedomówienia, no chyba że ja nie wszystko zrozumiałem. Niestety ściągam ją z półki może raz na rok. Przez resztę czasu zbiera kurz...

Najpierw kupiłem podstawkę Cathanu, a trochę później dostałem od kolegi dodatek w wersji dla 5-6 osób, także szybko musiałem dokupić to rozszerzenie. Co tu dużo pisać... Wszystkie części wykonane na wysokim poziomie, nie odstają od zawartości podstawki. Dobra cena.

Tak się składa, że z wykształcenia jestem elektrotechnikiem. Pierwszą rozgrywkę przeprowadziliśmy z kolegami ze studiów. Baaaardzo się nam spodobała :D

Trafiłem na nią dzięki rozgrywce Wila Wheatona na kanale TableTop. Bardzo proste zasady, duża losowość, szybka rozgrywka. Gra świetnie wypada podczas szybkich spotkań ze znajomymi.

Trafiłem na nią dzięki rozgrywce Wila Wheatona na kanale TableTop. Gra ma dość proste zasady oraz wspaniałą szatę graficzną! Wyrobienie sobie taktyki zajmuje trochę czasu :P Sam posiadam dwie wersje - "papierową" na stole oraz elektroniczną na telefonie. Sprawdza się zwłaszcza teraz podczas kwarantanny ;)

Obowiązkowa pozycja dla każdego użytkownika floty Imperium. Świetnie współgra z drugim TIE-advanced pilotowanym przez Dartha Vadera ;)

Nie zrozumcie mnie źle - daję taką ocenę tylko ze względu na średnią wartość taktyczną tego zestawu. Tworząc flotę spokojnie można się bez niego obejść. Jeżeli zaś chodzi o jakość wykonania... Bomba! Ruchome skrzydła czyli lotki adaptacyjne sprawiają niesamowite wrażenie. Każdy szczegół został świetnie odwzorowany. Posiadam w swojej kolekcji, ale lepiej prezentuje się na półce niż we flocie :P

Po X-wingach i TIE-fighterach jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych statków z uniwersum :)

Jeśli ktoś nie chce kupować drugiej podstawki, to w kości po prostu musi zainwestować ;)

Jak poniżej już napisano: kostka jak kostka. Fakt że dobrze wykonana i w przystępnej cenie.

Wśród kart pilotów znajduje się Darth Vader - obowiązkowa pozycja dla każdego, kto chciałby grać flotą Imperium.

Hah! Gramy w to ze znajomymi prawie za każdym razem jak się spotykamy :P
Na początku trudnobyło się przekonać do z pozoru trudnej gry, jednak kiedy okazało się że kombinowanie w poszukiwaniu właściwej odpowiedzi może sprawiać taką frajdę, zarazili się nią absolutnie wszyscy.
W tej chwili, po około pół roku gry, wszyscy już doskonale wiemy jak kto będzie obstawiał i jaki kolor wybierze, a jednak pytania pod kartami wciąż nas zaskakują ^^

Kiedyś mój kolega przyniósł "Taboo" na zajęcia. Wszyscy szybko złapali o co w niej chodzi, a wieść o nowej, śmieszne grze towarzyskiej obiegła grupę jak błyskawica. Od tamtej pory czy to jedziemy w góry czy po prostu spotykamy się ze znajomymi - zawsze na wszelki wypadek zabjeramy ją ze sobą.
Ilość haseł zapewnia wieeeeeele godzin niepowtarzalnej rozgrywki. Skojarzenia często dziwne i śmieszne pozostają w naszej pamięci na zawsze :) I tak to "Ej... No... To się wkłada!!!" już zawsze będzie kojarzyć mi się z kartą SIM, a "Yyy... No! To-takie! Do smyrania!!!" z klaksonem :D Albo totalny hit: "Rymuje się z !", czyli szarańcza ^^
Polecam naprawdę, naprawdę, bardzo serdecznie.

"Scrabble". Klasyka gier familijnych. Przez wielu oceniana bardzo wysoko, ja jednak muszę odnieśćssię dość sceptycznie...
W scrabblach nigdy mi niestety nie szło. I nie chodzi tu o to że mam marny zasób słów, ale raczej pecha co do losowanych literek :P
Dlatego ta gra mnie osobiście jakoś nie urzekła, mimo że reszta mojej rodziny ma bzika na jej punkcie. Dla osób takich jak ja rozgrywka ciągnie się niemiłosiernie kiedy trzeba czekać aż wszyscy przed nami ułożą swoje słowa, lub co gorsza zajmują miejsce w które właśnie chcieliśmy się wcisnąć...
Fakt: przygodę ze "Scrabble" każdy musi przeżyć osobiście, ale może lepiej wpaść do kogoś znajomego na partyjkę, niż od razu kupować tę grę samemu?