Raj - recenzje

Jeśli szukacie czegoś na prawdę imprezowego, przy czym można trochę posiedzieć – to jest to.

Patchwork jest leciutką grą, obok której z pewnością wielbiciele układanek opartych na klockach z tetrisa nie przejdą obojętnie.

Radzę odpuścić podstawowy wariant, bo z dodatkiem mamy kilka nie aż tak prostych decyzji do podjęcia w ciągu gry i musimy czasem zaryzykować przy zakupie. Myślę, że emocję wynikające z mechaniki można porównać do gier hazardowych i może właśnie to stało się przyczyną sukcesu gry „Metropolia”. Osobom niegrającym powinna się ta pozycja spodobać jako tak zwana entry level game.

Mamy tu zbiór znanych pomysłów, które w tej mieszance sprawdzają się bardzo dobrze. Mechanicznie łamigłówki są na tyle proste, że nikomu nie będzie problemu ich wytłumaczyć, a wyjaśnianie budowania planszy również nie zajmie nam więcej niż kilka zdań.

Kooperacyjne gry przygodowe bywają mroczne. W „Magii i myszach” klimat jest bardziej baśniowy, dzięki czemu gra jest o wiele przyjaźniejsza dla młodszego odbiorcy.

Liczba graczy wskazana na pudełku 2-6 wydaje się być podana bardzo optymistycznie, gdyż rozgrywka przy skrajnych wartościach jest mniej satysfakcjonująca niż w pozostałych trybach.

Dobra średnio zaawansowana gra, o ciekawej mechanice, a zarazem uderzającej prostocie. Dzięki swobodzie w posunięciach oraz dwustronnej planszy otrzymujemy bardzo regrywalny tytuł, który z każdą partią będzie przynosił więcej satysfakcji.

Ciekawa innowacyjna mechanika, prosta rozgrywka, spora doza losowości. Niska cena oznacza nie najlepszej jakości komponenty - coś za coś.

Proste zasad, szybka rozgrywka. Coś jakby prostsza cywilizacja.

Świetna gra z prostymi zasadami, bardzo dobrze wydana. Na pewno zainteresuje każdego.

Świetna gra kooperacyjna.

Gracze wcielają się w pilotów statków kosmicznych transportujących materiały budowlane. Najpierw jednak te statki trzeba zbudować…rewelacyjna gra.

Gra może się podobać. Nie jest to co prawda hit nad hitami, ale całkiem porządna pozycja. Tak pod względem wykonania, jak i mechaniki, która jest dla mnie czymś świeżym.

Agricola posiada względnie prosty zestaw reguł, jednakże liczba możliwych strategii i metod postępowania jest wprost niewyobrażalna. Każda karta (zarówno ta trzymana na ręku jak i ta wyłożona na planszę) dodatkowo powiększa i tak ogromny wachlarz możliwości.

Minimalistyczne, acz eleganckie wykonanie, prościutkie zasady, nie ma nad czym się rozwodzić. Nie ma tu specjalnych zdolności pionków, nie ma kart akcji, nie ma losowości. Cała głębia tej gry kryje się w umysłach graczy. To oni mogą zamienić rozgrywkę w nudne przetaczanie kulek, albo w taktyczne fajerwerki. Dla mnie Abalone, to takie małe szachy.

Gra łączy w sobie wysoką jakość wykonania z dobrze dopracowaną mechaniką. Poznanie zasad nie powinno sprawić większych problemów. Niewątpliwym minusem tego tytuły jest niezauważalny klimat dotyczący zagadnień rozwoju poczty oraz prawie zerowa interakcja między grającymi.

Świetna gra dla każdego. Szczególnie przypadnie do gustu wszystkim, którzy grali na podwórku kapslami. Kiedyś wystarczyło trochę piachu i po jednym kapslu na głowę. Dzisiaj wszystko musi być ładne, bo inaczej dzieci się nie zainteresują...