Olgierdd - recenzje

Absolutny hit na moim stole, przede wszystkim ze względu na zawarty w grze element blefu (który uwielbiamy). Nie trzeba znać twórczości TP, by grę docenić, ale z całą pewnością pomaga we wczuciu się w klimat gry (działanie kart dość dobrze oddaje powiązane z nimi postacie - z nielicznymi wyjątkami). Żałuję, że gra nie jest przeznaczona na 5 graczy!

Bardzo dobre rozszerzenie, jak również oddzielna gra sama w sobie. Idealne rozwiązanie ze zwiększeniem limitu graczy aż do 12. Lepszy tor punktacji, dodatkowe zasady, bardziej pokręcone karty niż w podstawowej grze i beznadziejne tabliczki do głosowania.

W porównaniu ze wszystkimi wydanymi po polsku książkami z tej serii, Gwardia Honorowa jest najsłabsza. Z tego co wiem jest raczej wstępem do wątku o Sabbat kontynuowanego w kolejnych tomach, niemniej tym razem opowieść mnie nie porwała, z wyjątkiem bardzo dobrych opisów bitew pancernych (zdecydowanie bardziej szczegółowe niż w Nekropolii).

Kolejna część zmagań Pierwszego i Jedynego z Tanith, tym razem, w przeciwieństwie do poprzednich książek, miejsce akcji - planeta Verghast - odgrywa pierwszoplanową rolę i nie jest tylko tłem dla przygód Gaunta.
Bardzo polecam.

Nowy scenariusz: nie za łatwy (poziom trudności 4), ale całkowicie do przejścia, szczególnie dla talii mniej bojowych, gdyż w przeciwieństwie do scenariuszy z podstawki nie czeka nas obowiązkowa walka z mocnym przeciwnikiem (co mnie cieszy, bo gram głównie Duchem).

Nowe karty sfer: po dwie dla każdej sfery, ale każda w 3 egzemplarzach (całe szczęście). Widać powstające synergie pomiędzy kartami z tymi samymi cechami.

Nowy bohater dla Wiedzy: Nie przepadam za talią Wiedzy, ale zdolność Bilba wygląda ciekawie w grze solo (u mnie na pewno zastąpi Beavorę w talii mono). Powyżej 2 graczy raczej słaby.

"Komisarz Gaunt" trzyma poziom pierwszego tomu. Oryginalny tytuł "Ghostmaker" wierniej nawiązuje do treści książki, w której lwią część fabuły po kolei i szczegółowo poznajemy większość pierwszoplanowych Duchów (Dorden, Bragg, Larkin, Rawne itd.).

Można polecić nie tylko fanom WH40k, ale wszystkim zainteresowanym literaturą SF.
Jedyne co mi średnio odpowiadało to tworzenie atmosfery jakby regiment Gaunta składał się z 50 archetypowych postaci (a nie 3 tysięcy jak w rzeczywistości), co trochę odstaje od sztampowej wizji imprealnej gwardii, ale można to przełknąć.

Najlepsza gra kooperacyjna w jaką do tej pory grałem. Wymusza faktyczną współpracę, zamiast zwykłego "podążania za liderem".
Czuć klimat Władcy Pierścieni, ale ten książkowy, a nie filmowy.
Poziom trudności jest wysoki, co jest dużym plusem w grach kooperacyjnych.
Wariant solo całkowicie grywalny, chociaż nieco trudniejszy.
Nie poleciłbym osobom, które z góry zakładają, że dodatków nie kupią. Co prawda podstawka wystarcza na bardzo długo, ale mimo to radzę wtedy rozważyć inne gry kooperacyjne.

porządny kubek. Spodziewałem się, że skóra będzie wydzielać nieprzyjemną woń, ale całe szczęście jest dobrze.

Wiele zależy od chęci i wyobraźni graczy, zabawa może być wyśmienita lub nudna i bez sensowna.

Kupiłem tę grę, żeby zalepić różnego rodzaju "okienka" między zajęciami na studiach i zadanie swoje wypełnia znakomicie :)

mam mieszane uczucia co do tego dodatku. Wprawdzie pudełko zawiera bardzo ciekawy wariant solo, ale nic on nie wnosi do podstawowej rozgrywki. Zadań, wydaje się, że jest mało. Tak samo z kartami gry - czuć spory niedosyt, zwłaszcza widząc tak sporą ilość kart pustych. Jedyne co ten dodatek porządnie rozwija, to ilość światów startowych.


mała uwaga do oceny:
Dodatek Rebel vs Imperium poprawia trochę jakość tGS, więc zalecam kupienie obu - mniejsze rozczarowanie tGS. razem z RvI, tGS jest na 4, ale sam tylko na 3.

Niesamowicie obszerna gra ekonomiczna, jak na swój rozmiar. Gra na pierwszy rzut oka może zniechęcić trudnymi do nauczenia się zasadami (mnóstwo symboli), jednak gdy już przebrnie się przez ten etap, to gra jest dość prosta i szybka. Przestoje są minimalne, gdyż większość akcji gracze wykonują jednocześnie, co jest dużym plusem. Inną zaletą jest ilość strategii i spore "replayability", przez co gra szybko się nie znudzi.
Główną i w zasadzie jedyną wadą trudną do obalenia to bardzo, ale to bardzo subtelna interakcja między graczami. Na początku nie widać jej w ogóle. Z czasem, po kilku rozgrywkach widać ją wyraźniej, jednak nie ma co się oszukiwać, w końcu tytuł gry mówi o "wyścigu" a nie "podboju" galaktyki :). Dodatek Rebel vs Imperium poprawia nieco ten mankament, ale jeśli ktoś lubi zaciętą rywalizację z dokuczaniem przeciwnikom, to niech zastanowi się dwa razy nad zakupem RftG, bo niestety może się rozczarować.

świetny dodatek, do świetnej gry, usprawnia niektóre strategie, które w podstawowym RftG były mało opłacalne (np. można teraz skuteczniej zagrywać explore), jednak dodatek ze względu na swój temat stawia głównie na strategie military (choć całe szczęście nie dominuje to całej gry).

do mk9497:
kupiłem najpierw RvI (ponieważ tGS był niedostępny) i da się grać bez problemu. W pudełku jest kilka elementów bezużytecznych bez pierwszego dodatku (uzupełniające żetony do Robota i zadań), również w instrukcji są ok. 2 strony odnoszące się do tGS. Tak jak napisałeś, nie można korzystać z zadań (nie są one wytłumaczone w instrukcji), ale z nowych światów startowych, kart gry i kart akcji dla szóstego (bez tGS piątego ;)) gracza jak najbardziej można.

Prosta i wciągająca gra. Sprawdza się jako przerywnik między bardziej skomplikowanymi grami, jak również jako "danie główne" dla rodziny lub znajomych którzy nigdy w planszówki nie grali.
Całe szczęście prostota zasad nie przekłada się na prostotę samej rozgrywki, przez co szybko się nie nudzi i chętnie się do niej wraca.
Polecam!