Marcin K - recenzje
Kto wie jak płynie czas w Nowym Świecie? :)
galakta.pl
Tam znajdziesz niezbędne informacje
Data wydania nie jest zależna od Galakty - polskiego wydawcy, lecz od planów FFG
Warhammer Quest to w pełni kooperacyjna gra w świecie Młotka. Jest mroczne, brudno, duszno i nieprzyjemnie :-)
Bohaterowie to nie epickie postacie, które skinieniem palca pokonują zastępy wrogów i rozwijają się w tempie TGV. To zwykli poszukiwacze przygód, którzy marzą by doczekać następnego wschodu słońca :-)
Wrogowie są paskudni i wredni, zaś przygody prowadzą graczy do niezbyt przyjemnych miejsc. Czasu jest niewiele, zaś system rund i rosnącego zagrożenia zmusza do optymalizacji działań.
Misje są ciekawe, na całe szczęście nieschematyczne, utrzymane w typowo Młotkowym klimacie.
Jak to w przypadku gier FFG, WQ będzie zyskiwał z każdym dodatkiem, bo podstawka jest okrojona. Gra wygląda perspektywicznie, bo właściwie każdy aspekt gry można rozwinąć (podobnie jak to się dzieje z Władcą Pierścieni LCG). Jeżeli ekipa projektantów podejdzie do tematu równie solidnie co w przypadku WP, to o poziom i przyszłość gry nie trzeba się martwić :-)
Warhammer Quest to dość szybka, ciekawie skonstruowana przygodówka ze sporą dawką optymalizacji. Szczerze polecam :-)
Dariuszu, to że nie słyszałeś o kodach rabatowych nie oznacza, że ich nie ma:)
Po drugie, oczekiwałeś niskiej ceny. Na jakiej podstawie? Ceny oryginału? Kursu dolara? I co ma do tego obniżanie kosztów przez Galaktę??? Oni zamawiają u producenta wersję polskojęzyczną i na miejsce produkcji nie mają najmniejszego wpływu...
A po kolejne, jeśli ceny w sklepach są niższe niż w Rebelu, to przecież Rebel nie broni Ci kupić gry gdzie indziej:)
Owszem cena jest spora, ale niestety na nasze warunki. W USA nikt nie narzeka... Ot, po prostu relatywizm :)
Dodatek jest u wydawcy tańszy niż podstawka, ale u nas ze względu na wzrost kursu dolara cena jest podobna. Nie ma więc co narzekać, bo ta ani wina FFG, ani Galakty...
Jakie koszulki pasują do tych przepięknych kart? :)
Raczej worker placement :-)
Gra wygląda smakowicie. Czy ktoś w Warszawie grywa?:-)
Zamiast krzyczeć, to poszukaj... Chociażby na stronie wydawcy...
Przecież Galakta wydała polską wersję...:)
Ocena: 5/5
Szukając tego typu gry, wybierałem spośród kilku tytułów i po zebraniu kilkunastu opinii zdecydowałem się na Agricolę.
Szukałem gry, która wymaga myślenia i planowania, gry, w której nie będzie oczywistego rozwiązania i jednej ścieżki do odniesienia sukcesu, gry, w którą będę mógł bawić się sam, jak i z większą ekipą, gry, która będzie solidnie i klimatycznie wykonana, gry, która nie znudzi się po kilku partiach...
Miałem pewne obawy zamawiając Agricolę, ale te obawy były niepotrzebne:) Gra spełniła wszystkie moje wymagania, przekraczając je często:) Spędziłem z rodziną i przyjaciółmi przy niej mnóstwo czasu i uważam, że czas ten był nie tylko wspaniałą zabawą, ale również rozwinął nasze szare komórki.
Dodam, że to gra dla osób wymagających i posiadających dystans do siebie i do tzw. "wygrywania", ale naprawdę, naprawdę warto:) Polecam!!!
Tak, ale to kompletnie nie psuje zabawy:)
Moja ocena: 5/5
Uwielbiam Sherlocka Holmesa, Herculesa Poirot i klimat Anglii przełomu XIX i XX wieku. Uwielbiam gry dedukcyjne, których autorzy dają graczom minimum reguł, klimatyczne wyposażenie gry i duuuże pole do popisu dla własnych umiejętności myślenia:) Uwielbiam gry, które sprawdzają się przy każdej dozwolonej regułami liczbie graczy:) No, i uwielbiam nierozwiązane zagadki kryminalne:)
Listy z Whitechapel mają to wszystko. A nade wszystko mają świetny klimat pogoni, ucieczki, blefu, kończącego się czasu i poczucia, że wszystko zależy tylko od możliwości Twego mózgu:) Grałem w Listy w gronie 2, 3 i 4-osobowym i każda gra kipiała od emocji, w niektórych partiach współgracze chodzili po pomieszczeniu, by lepiej myśleć, robili burze mózgów, zawzięcie dyskutowali, a w przypadku Kuby R. siedzieli cicho w skupieniu lub śmiali się pod nosem widząc mniej lub bardziej udolne wysiłki detektywów:)
Niektórzy twierdzą, że cena jest za wysoka w stosunku do zawartości. Zgadzam się. Ale ja stosuję inną miarę - porównuję cenę z zabawą, jakiej dostarczyła mi gra. Listy są skromne (ale bardzo, bardzo klimatyczne), jednak dają niesamowitego kopa emocjonalnego podczas gry:)
Nie ma w tej grze losowości, nie ma turlania kostkami, losowania kart przygód, niespodzianek itp., nie ma gromadzenia zasobów i skrzętnego inwestowania. Jest za to w tej grze coś, co sprawiło, że w trakcie wszystkich partii wszyscy gracze mieli wrażenie, że znajdują się na londyńskiej, zamglonej ciasnej uliczce, a zegar nieubłaganie odmierza czas... Ta gra ma KLIMAT, KLIMAT, KLIMAT i niesamowitą regrywalność:)
PS: Ze względu na tematykę, byłbym ostrożny w prezentowaniu jej dzieciakom poniżej 13 roku życia...
Po pierwszym zapoznaniu się z instrukcją miałem mieszane uczucia. Odniosłem wrażenie, że gra jest samą mechaniką (w dodatku niezbyt wciągającą), gdzie temat i cel dołożono na siłę. Zastanawiałem się skąd ten szał na punkcie L&C, te wysokie oceny i znikające z półek sklepowych egzemplarze…
Jako że mam w zwyczaju czytać instrukcje co najmniej dwukrotnie przed rozpoczęciem gry, to po powtórnej lekturze w mojej głowie wykrystalizował się nagle obraz gry burzący poprzednie wrażenia i mającej ogromny potencjał i klimat.
Postanowiłem sprawdzić to jak najszybciej – jestem właśnie po pierwszej partii. Nie obyło się wprawdzie bez wpadek i częstego sięgania po instrukcję, ale gra po prostu wymiata. Mechanika działa wyśmienicie, jej trybiki chodzą płynnie, wspaniale napędzają klimat i vice versa:) W czasie gry nie zauważa się tej mechaniki, a to moim zdaniem jest wyznacznikiem sukcesu jej twórców:)
Oprawa graficzna zasługuje na osobny akapit. Wychowałem się na westernach, prozie Karola Maya i Binio Billu publikowanym w Świecie Młodych. Lewis & Clark w jakiś sposób przypominają mi ten westernowy klimat z dzieciństwa. Karty, planszę, żetony i kafelki chciałoby się głaskać i oglądać w nieskończoność:) Mnie osobiście oprawa graficzna urzekła prawie do nieprzytomności:)
Świetna mechanika, cudowna oprawa graficzna i niesamowita dawka emocji towarzyszących samej rozgrywce czyni Lewisa i Clarka grą, która przebojem wdarła się na moją prywatną listę przebojów i mam wrażenie, że zagości tam na bardzo, bardzo długo:)
Ocena 5/5
Jestem fanem D&D (mimo jego wszystkich ułomności:) - może przez sentyment, bo to mój pierwszy rpg był, a Descent to prawie D&D na planszy:) Prawie w tym wypadku nie robi wielkiej różnicy, bo gra się świetnie! Trzeba nieźle nakombinować, mieć trochę szczęścia, no i wyobraźni:) Gra jest bajecznie wykonana, a jej zasady wbrew pozorom są dość proste i intuicyjne. Niektórzy mówią o kiepskim balansie i wysokim stopniu trudności, ja osobiście tego nie zauważyłem, każdy z bohaterów ma inne cechy i umiejętności i każdego bohatera można wykorzystać dla dobra drużyny:) A co do trudności? No, nikt nie mówił że życie herosów będzie łatwe, proste i usłane różami:) Nie jest to też zbyt czasochłonna gra, więc kiedy nie mamy czasu na wymyślanie fabularnych wędrówek w D&D czy Warhammerze, albo nie mamy zbyt wiele czasu, by grać w Horror w Arkham albo WoW, to rozkładamy Descenta i brniemy po pas w przygody:)
Bardzo przyjemna gra:)
Poszukiwałem czegoś ciekawego, familijnego, do pokombinowania, ale niezbyt ciężkiego, i nie tak losowego jak np. osadnicy.
Po konsultacjach wybrałem ten tytuł i okazał się on strzałem w dziesiątkę:) Jest miejsce na kombinowanie (ale bez przepalania zwojów mózgowych), jest na odrobinę losowości (w trakcie dobierania kart), no i cała masa frajdy dla rodzinki:) Szczerze polecam tą grę jako niedługą intelektualną rozrywkę dla całej familii, a także jako miłe urozmaicenie wieczoru we dwoje lub w dorosłym gronie:) Fajnie sprawdza się też w lekko imprezowym towarzystwie, a element walki o wpływy okazać się może niezłym tematem do żartów:))
Polecam:) W mojej ocenie: 4,5 / 5
REWELACYJNA ZABAWA:)
Moja ocena - 5/5!
Nie będę zbyt oryginalny, gdy napiszę, że mniej więcej ćwierć wieku temu grałem w MiMa (nawet miałem dodatek Podziemia:) i w dużej mierze to wpłynęło na moją decyzję o zakupie gry. Trochę się obawiałem, że 4 edycja może już nie być tym samym, że to co było fajne wtedy, dziś może okazać się porażką i rozczarowaniem, że gra jest za mało skomplikowana i może zbyt prostacka, że wydam fundusze, które mógłbym spożytkować na inną gierkę itd itp. Już przed pierwszą partią większość obaw się rozwiała, a po kilku grach - wszystkie:) Gra jest wyśmienita: prosta, lekka, przyjemna, losowa (na tyle, że oczekiwanie na wynik na kostce sprawia nie lada frajdę:), klimatyczna i mega wciągająca:) Stała się od razu hitem w moim domu, żona, dzieciaki w nic innego nie chcą grać tylko w Magię i Miecz:) Nawet przegrywanie sprawia graczom mnóstwo frajdy i uciechy:) Szczerze polecam wszystkim: starym wyjadaczom, niedzielnym graczom i nieplanszówkowcom:)))
Bardzo fajna gra karciano-kostkowa utrzymana w klimacie prozy Lovecrafta. Ciekawa mechanika, dynamiczna rozgrywka, kooperacyjny system o niezłym skalowaniu. Zasady wydają się skomplikowane, ale w praktyce są proste jak budowa cepa:) Niektórzy narzekają na to, że grafiki są identyczne z tymi zawartymi w Horrorze w Arkham i Posiadłości Szaleństwa - dla mnie to dodatkowy plus, bowiem pozwala utrzymać wspólny klimat dla całego uniwersum gier lovecraftowskich:) Polecam gorąco!!