Dla dzieciaków - w sam raz. Szybka, prosta i zrozumiała rozgrywka.

Prostota - to cecha tej gry, która może stanowić zarówno jej duży plus jak i niemały minus. Może się szybko znudzić, ale z drugiej strony - to miła odmiana od gier, w których więcej czasu niż sama rozgrywka zajmuje tłumaczenie zasad. Gry nie odradzam, ale polecić jej z czystym sercem i zamkniętymi oczami też się nie odważę

To gra, którą w końcu udało mi się zarazić manią do planszówek wszelkiego rodzaju moich rodziców. Jest ciekawa, dobrze zrobiona, wymaga myślenia i trwa tyle, żeby się nie zmęczyć, a spędzić naprawdę fajny czas. Bardzo dopracowane karty utrzymują realia tamtej epoki, aż niektórym starszym graczom łezka się w oku może zakręcić. Polecam na pewno jako jeden z klasyków.

O ucieczce marzyłam od dawna, długo się zbierałam, by w końcu ją kupić i - mimo dość wysokiej ceny - nie żałuję! Solidnie wykonane karty, kostki pozwalają maksymalnie czuć się w klimat. Sama rozgrywka, jeśli tylko do końca zrozumie się zasady bardo wciąga, chociaż na dłuższą metę może być dosyć jednostajna. Dużym plusem jest ścieżka dźwiękowa, która rewelacyjnie buduje napięcie, chociaż gongi, które wyznaczają konkretne akcje są... ledwo słyszalne, szczególnie że zwykle jest harmider, słychać kości, wrzaski i poganianie.

Polecam na imprezę, spotkania z najbliższymi. To nie jest gra, na którą trzeba poświęcić dziką ilość czasu, więc świetnie nadaje się nawet na wakacyjne wyjazdy.

Od ponad roku próbuję przekonać moich znajomych do zagrania w tę grę, jednak jak na razie bez skutku. Rozgrywka jest dość jednostajna i nudna, chociaż dużo zależy pewnie od współgraczy.