Fasolki są super. Gramy całą rodziną od 3 dni i zawsze po rozgrywce jest okrzyk: "to co, jeszcze raz?" Proste zasady, dobre zrównoważenie losowości i strategii, sporo interakcji. Co ciekawe, można grać agresywnie (nie dam, nie wezmę jak mi nie do końca po drodze, tylko dwie karty za jedną itp) albo przyjaźnie (no pomogę ci się pozbyć tego boksera jak ci tak przeszkadza) i... trudno powiedzieć, która strategia częściej doprowadzi do zwycięstwa. Dobre dla lubiących rywalizację, ale jak ktoś woli kooperację, to też może na niej wygrać.

Graliśmy przez całe święta, a to o czymś świadczy...
Miodność: 10/10 punktów. Grafika też dobra, tylko Angua ma jakby zeza (ale pewnie to przez zbliżającą się pełnię). Dla fanów Pratchetta zabawa jest wybitna - dużo radości daje sama gra, każdy ruch jest ciekawy, tworzą się historie... nawet nieważne kto wygra, sama rozgrywka jest pasjonująca. Dla osób nieznających książek - grać się oczywiście też da i pewnie będzie ciekawie, choć trudniej zobaczyć logikę ruchów.
Karty się losuje, ale rozgrywka i tak wymaga dużo kombinowania i budowania strategii. Oczywiście, że sprytni gracze domyślą się, kto jest kim, a przynajmniej kim nie jest - ale gracze jeszcze sprytniejsi mogą się kamuflować. Przynajmniej przez pewien czas.
Wykonanie solidne, plansza z grubej tektury, pionki drewniane. Trochę szkoda, że jest ograniczenie do 4 osób.

Jest, właśnie przyszedł! Naprawdę słodki. Chyba muszę zamówić drugiego, bo dziecko nie może uwierzyć, że to dla tatusia a nie dla niego. Jednym słowem, zrobił w domu furorę. I te Ooooczy!