Specyficzny,
Świat opisany jest na tyle oryginalny że trudno będzie szukać jakiejś analogii do naszego, co jest niewątpliwym plusem systemu, ale układ jest mało przemyślany... Pierwsze rozdziały którymi nas atakuje autor to suche, pełne szczegółów niemal encyklopedyczne opisanie poszczególnych elementów świata, problem w tym że często czytelnik nie wie co właściwie jest opisane, bo np. bestiariusz jest umiejscowiony pod koniec podręcznika.
Słowem brak ogólnego obrazu.
Nie mniej jak pisałem świat jest niezwykle oryginalny, a mechanika wydaje się być co najmniej ciekawa, dlatego zapewne będę się starał poprowadzić a może i zagrać kilka przygód na odległej stacji...

Pięknie wydana gra o zbieraniu kolekcji kart, oczywiście temat jest tylko przyczynkiem do gry, w której i tak chodzi tylko oto aby uzbierać odpowiedni układ kart, ukryć jego prawdzie rozmiary i jak się da - ulepszyć.
Co prawda tytułowe Strażniczki to najistotniejsza część tematu gry, ale nie przeceniałbym ich wpływu na rozgrywkę - ot trochę taki "kwiatek w butonierce".
Niemniej główna mechanika gry się sama broni a jeszcze dodatkowy, zwiększający interakcję między graczami, element wskazywania zwycięscy - po prostu miodzio.
Słowem jeśli nie lubisz 7cudów, nie kochasz Dominiona, a Łowcy Skarbów są dla ciebie zbyt infantylni, a potrzebujesz podobnej gry, to Strażniczki są dla ciebie.

Szybka, ładnie wydana gra dwuosobowa, w którą po prostu chce się grać - najlepiej z żoną ale z córką też daje radę ;)

Jeśli wiesz czym jest sałata rzymska, a tą zdaje się autor gry szczególnie upodobał, to będziesz miał pojęcie ile sałatki punktowej da się z tej gry ukręcić.
Ogólnie z tymi sałatkami to dziwna sprawa jest - zamki mnie nie zachwyciły a forum bawi.