Wspaniała gra, aczkolwiek wymaga niezłego stołu i najlepiej czterech graczy. Za to niezła łamigłówka i klimat końca wojny na wschodzie.

gra ma dwie wady:
kosmiczna cena podstawy (Budzenie Misia) i konieczność kupienia tej podstawy np. do Kampanii Wrześniowej.

Poza tym gra rewelacyjna.

Przede wszystkim autor myślał o epoce, a uproszczenia z nią współgrają. Chciałem oddać choć trochę jej realia i mam nadzieję, że mi to wyszło.

Warto spróbować Mokrej.

Na portalu Boardgamegeek wstawiłem dwie propozycje innych niż autorskie warunków zwycięstwa.

A propos ostrzału i jego siły:

we wczorajszej rozgrywce bateria przeciwlotnicza armat 40 mm Bofors ostrzelała reagując na ruch szwadron niemieckich samochodów pancernych w terenie odkrytym.
Przeciwnik wyciągnął kartę o wartości 1 (to był As), czyli najniższą możliwą.
Do wartości karty dodał wartość siły czyli 1.
Wyszło 2. Boforsy mają armatę na poziomie 3, samochód pancerz na poziomie 1. Różnica 2. Czyli Polak do 1 z karty i 1 z siły dodał 2 z różnicy armata/pancerz. W sumie 4, niemiecka obrona to 5. Gdyby Gracz polski wyciągnął "3", zdezorganizowałby szwadron samochodów pancernych.
Prawdopodobieństwo dezorganizacji (przynajmniej) wynosiło zatem 61 %.
Gdyby gracz polski ostrzelał w takich warunkach we własnej aktywacji wystarczyłaby karta o wartości "2" i wtedy zdezorganizowałby przeciwnika (bowiem siłę żetonu mnoży się wtedy dwukrotnie, czyli 2x1+2 z karty + 2 z różnicy armata/pancerz to 6, a Niemiec ma obronę 5.
Szanse dezorganizacji rosną do 69 %. Jeśli to jest mało, to wolę nie komentować.

Nie jest zatem prawdą, że konwencjonalny ostrzał jest nieopłacalny.

Co więcej mój młody przeciwnik nauczył się, ze zanim się ruszy częścią swoich oddziałów, warto inną częścią postrzelać, gdyż zdezorganizowany oddział nie może prowadzić ognia obronnego i można go objeżdżać.

Na prawdę warto poczytać dobrze zasady i spróbować, a nawet samemu policzyć szanse.
Gra jest sprytnie pomyślana tylko nietypowa.