Arkadiusz - recenzje

Gra o dużej losowości, zerowej interakcji z innym graczem i prostymi zasadami. Plusem jest to, że przez oznaczenia kolorów zagrać mogą dzieci, które nie załapały jeszcze cyfr (czterolatek zachwycony!). Fajna na przerwę między większymi tytułami, a jak się dorwie w promocji to już w ogóle hit. Polecam!

Dobry pomysł na prezent dla potteromaniaka.
Okrągła puszka mniej ekonomiczna, natomiast starannie wykonana. Złote grafiki na kostkach takie trochę mało widoczne, ale bez tragedii. Córka zadowolona.

Przygodę z Azulem rozpoczęliśmy od tej części bo najbardziej nam podeszła estetycznie. To był strzał w 10! Instrukcja krótka, zrozumiale napisana, wykonanie gry na wysokim poziomie. Wizualnie atrakcyjna dla czterolatka, który oczywiście nie wdrażał jakichś strategii, w przeciwieństwie do ośmiolatki grającej świadomie i domagającej się kolejnych partii. Polecamy!

Po kilku rozgrywkach w podstawkę przyszedł czas na dodatek. Ograliśmy pojedynczo każdy z czterech, ale już widać, że spokojnie da się je łączyć, co oznacza jeszcze więcej kombinowania! Tytułowe miasta fajne jak już się znudzi patrzenie na arystokratów 😁, Orient może sporo namieszać, twierdza fajnie podkręca negatywną interakcję, a placówki handlowe, chyba najciekawsze z wszystkich, powodują dodatkowe korzyści wraz z rozwojem swoich zasobów. Polecam, mimo ceny podobnej do podstawki!

Miano bestselleru absolutnie zasłużone. Zasady proste, gra się szybko, ale żeby wygrać każdy ruch musi być przemyślany! Dobrze weszło na trzech graczy, dobrze na czterech. Prawie ośmiolatka ogarnęła bez problemu, więc oznaczenie wiekowe trochę na wyrost. Zresztą tak się spodobało, że dzieci chciały trzaskać partię za partią 😁
Polecamy!

Grafika ok, nienahalna, nieprzekombinowana ale też dość ciekawa. Podczas rozgrywki coś tam się planuje, trzeba pomyśleć. Za 20 zł można zaryzykować 😉

Od Europy zaczęliśmy naszą kolekcję WDP. Mapa jest czytelna, dla dzieci ciekawostką są nazwy miast sprzed stulecia (z kawałkiem). Rozgrywkę ubarwiają dworce, promy i tunele. Te ostatnie są znaczącym elementem losowości bo nigdy nie wiadomo, czy uda się zrealizować odcinek trasy. Gra odpowiednią dla siedmiolatków, młodszym trzeba będzie pomóc 😉 polecamy!

Świetny dodatek, który wprowadza nowe trasy, jak i możliwości w postaci magazynów i zajezdni. Nie trzeba być zaawansowanym żeby go ogarnąć. Warty swojej ceny.

Dodatek, który najbardziej nam przypadł do gustu, a graliśmy już w większość dostępnych na polskim rynku. Plansza nie jest "zatłoczona", przeważają połączenia krótkie, wśród długich promy. Dochodzą zasady związane z technologiami oraz koncesje na budowanie tras w Walii, Szkocji i Irlandii. Jednocześnie wszystko jasno i prosto opisane. Dużym plusem jest posiadanie całości kart wagonów i lokomotyw w tym dodatku - z podstawki bierzemy tylko wagoniki (mniej niż w wersji podstawowej - 35). Czuć zapowiadany w instrukcji klimat XIX wiecznej Anglii. Przy czterech osobach graliśmy około 1,5 godziny. 8 latka dała radę. Polecamy!

Dostaliśmy ją w MB 1 I gdyby nie to to pewnie nie zwrócilibyśmy na nią uwagi. A szkoda, bo jest świetna! Pomijając walor edukacyjny, gra się szybko, zasady są banalne, dobre dla dzieci szkolnych i dorosłych. Karty mają ciekawe grafiki choć denerwować może ich mały format - co kto lubi. Warto mieć tę grę w swojej kolekcji!

Bardzo dobra propozycja za stosunkowo niewielką cenę. Dorośli się nie zanudzą, a dla dzieci to coś nowego - warunkiem jest umiejętność czytania. Gra się szybko, zasady są proste do wystumaczenia w 2 minuty, wykonanie dobre. Polecamy!

W El Dorado wykorzystano mechanikę deck buildingu przy planszy składającej się z większych kafli podzielonych na mniejsze. Obie te cechy czynią grę bardzo regrywalną - sam autor deklaruje mnóstwo wariantów ułożenia planszy. Bardzo solidna rodzinna propozycja! Jest tu przewidywanie, planowanie, trochę losowości. Rzeczywiście można poczuć się jak w dżungli. Kolejna świetna propozycja R. Knizi.
Sugerowany na pudle wiek 10 lat trochę zawyżony, w pierwszej rozgrywce ograła na prawie 8 latka 😀

Dodatek klimatyczny jak na czas pandemii przystało 😀 zasady takie same jak w podstawce, karty czytamy podczas rozgrywki, więc zero problemu. A jak deklaruje autor wspieramy wybrany przez niego cel charytatywny - czyli w ogóle luksusowo.

Blank jest dobry jako filerek, trochę przypomina Uno (kolor albo cyfra), można dodawać własne zasady, co niewątpliwie personalizuje grę. Fajne, lekkie, ale nie za 5dych 😀

Na K2 czailiśmy się dłuższą chwilę, potem trochę czekała na półce wstydu. A kiedy wylądowała na stole to komisyjnie orzekliśmy, że często będzie wracać! Gra jest niepozorna, tematyka oryginalna, wykonanie bardzo dobre. Zasady do ogarnięcia w 10 minut, instrukcja raczej jednoznacznie napisana, dużym plusem są różne warianty grania (łatwiejszy letni i zimowy trudniejszy oraz familijny). Trzeba sporo się nakombinować, żeby nie zginąć widząc szczyt - o to dbają punkty akomodacji, a także z rozwagą stawiać kroki (obniżyć je mogą punkty ryzyka). Plany może pokrzyżować pogoda, więc to, że jesteś przed szczytem wcale nie świadczy o tym, że na niego wejdziesz. Do dyspozycji mamy dwóch himalaistów, wyposażonych w namioty. Gotowi do wspinaczki? My polecamy.
Sugerowany na pudle wiek 8 lat się sprawdził, prawie ośmiolatka dała radę.

Gra przemyślana w każdym stopniu i absolutnie warta swojej ceny! Klimatyczna, że strategią, przy stosunkowo niedużej losowości. Gracze wcielają się w malarzy paryskiego studia. Poprzez wykonywane akcje ulepszają sprzęt, nabywają pigmenty i wreszcie malują obrazy. Kto pierwszy namaluje dwa, ten kończy grę. Punktują obrazy, zebrane czarne pigmenty oraz nagrody przyznane za osiągnięte poziomy ulepszeń. Producenci sugerują wiek gracza od 10+, nasza prawie ośmiolatka dała spokojnie radę. Młodszego zaangażowaliśmy do wydawania pigmentów - rola krupiera to poważna sprawa! Trzeba też liczyć się z trochę dłuższą rozgrywką niż sugerowaną na pudle - ok. 30 min na gracza. Bardzo, bardzo polecamy.

Bardzo sympatyczna propozycja dla rodzin z dziećmi (graliśmy z 3 i 7 latkami). Najwięcej frajdy i emocji oczywiście jest przy poruszaniu potworem 😉 figurka 3d jest tu bardzo na plus. Zasady są proste, do wystumaczenia w 10 minut, grafika i kolorystyką bajkowa. Pozycja, która zmusza do kombinowania, ale w przyjemny sposób.

Kolejna pozycja do której podchodziliśmy jak pies do jeża przez ilość komponentów. Okazuje się, że nie taki diabeł straszny. Instrukcja jest bardzo zrozumiałe opisana (zresztą wydrukowana na wypasionym papierze 😀). W grze znajdziemy losowość, ale nie brakuje miejsca na główkowanie. Przed pierwszą rozgrywką dobrze jest zapoznać się z kartami bonusowymi żeby mieć lepszą orientację w co inwestować i czego się spodziewać. Miłym elementem są grafiki oraz ciekawostki o prezentowanych na poszczególnych kartach ptakach, więc można sobie poczytać czekając na swój ruch. Estetyce nie można nic zarzucić w tym przypadku. Gra zdecydowanie warta swojej ceny. Siedmiolatka po pierwszej partii wolała o więcej, tak siadło!

Gra może się wydawać skomplikowana i przytłaczać ilością elementów, ale naprawdę warto do niej siąść! W skrócie polega na budowaniu swoich zasobów w woreczku (tu element strategii przy zakupie komponentów mikstury) oraz losowaniu i wykładaniu komponentów na planszy swojego kociołka (element losowości). Dziecko zagra pod okiem dorosłego i też będzie się dobrze bawić. Polecam, gra się super i warto mieć tę pozycję na swojej półce 😉

Jeśli japońskie klimaty to nie twoja bajka to... Musisz spróbować tej gry! Serio. Dłuższą chwilę broniliśmy się przed tym tytułem, jak się okazało - niepotrzebnie. Gra jest ciekawa, dynamiczna, kolorowa i przyjemna dla oka. Proste zasady i estetyka wykonania czynią z niej idealną propozycję rodzinną, a także coś na prezent dla dużych i małych 😉 7latka bez problemu ogarnęła, 3latek z pomocą, ale miał frajdę z gry 😊