Bartosz Mroziński - recenzje

Więcej kart, więcej zwierzątek (konie), więcej akcji, więcej możliwości, więcej do zrobienia, więcej wszystkiego. Gdzieś wyczytałem, że z dodatkiem krótka kołderka się wydłuża. No tak, ale nogi też ci rosną;) Więc wychodzi na to samo - zawsze chcesz zrobić więcej niż to możliwe.
Dla fanów (dla mnie) pozycja obowiązkowa (dodruk ponoć już w tym miesiącu).

Z moich wyliczeń wynika, że "jedynie" 3 sztuki tego dodatku i można zabrać się za tworzenie torów z Formuły 1 (schematy są umieszczone w galerii podstawki). Że niby drogo to wyjdzie? Formuła 1 nigdy nie była tanim sportem.

Porządna gra na wejście w świat planszówek. Polecam bardziej Edycję Zimową (ładniejsza), no chyba że ktoś planuje już kupować dodatki.

Kolejny dodatek, to dowód na to, że pojemność pudełka od Dixit Oddysey była niedoszacowana:) Ciekawe czy wydawca wpadnie na pomysł wydania Dixit BigBox z wszystkimi dodatkami (i miejscem na następne)

Jednej rzeczy nie mogę wybaczyć - zupełny brak miejsca na dodatkowe talie. Zatem jeśli ktoś już wie, że na samej podstawce się nie skończy, lepiej niech zacznie od Dixit Odyssey.

Jak ktoś ma już Jungle Speeda, a chciałby jeszcze coś w tym klimacie - Dobble jest naturalnym kolejnym wyborem.

Jak wielu zagrywałem się w MiM w dzieciństwie i jak wielu próbowałem podejścia do Talismana po latach. Oczywiście gra nie przetrwała próbu czasu i nie pomógł jej ani sentyment, ani świetna oprawa graficzna. Dla mnie główną zaletą tej gry jest fakt, że udało mi się ją wymienić na Agricolę :D (takie były czasy, że Talisman był akurat nie do dostania w sklepach)

Przy użyciu Story Cubes można się bawić nawet z 3-4 latkami. O ile nie liczymy, że to one będą tworzyć opowieści. Moje córki (szczególnie starsza - 4 letnia) bardzo się cieszą słuchaniem, co mi tam z kostek w głowie się urodzi.

Kupić, nie kupić, kupić, nie kupić, kupić, nie kupić, ...
Chyba się nie oprę.

Właśnie policzyłem, że zamówiłem ten tytuł już 7 razy - ani razu dla siebie. I nikt ze znajomych się nie skarżył :)

Z Pandemią (jak i z innymi kooperacyjnymi grami) mam duży problem. Problem lidera. Nie moja wina, że jestem najbardziej obcykany w towarzystwie i muszę wszystkim mówić, co mają robić. Strasznie to męczące ;)

Tym dodatkiem chętnie bym sobie wytapetował pokój. Wizualnie ilustracje idealnie trafiają w mój gust. Z drugiej strony rzeczywiście dają trochę mniejsze pole manewru przy interpretacjach - mniej na nich "bałaganu".

Mapa OK, ale nie do końca mi podeszła. Głównie za sprawą dużo wyższego punktowania za zrealizowane bilety. W moich rozgrywkach kończyło się to festiwalem dociągania tras i zwycięstwem tego, komu najbardziej bilety podpasowały.

CV ma kilka wad.
1. Chciałoby się obrać jakąś strategię, ale jak tu np. "iść w zielone", kiedy akurat w mojej turze akurat zielone nie chcą wyjść.
2. Karty celów często wprowadzają więcej szkody niż pożytku. Realizuje się je niejako przy okazji. Ciężko grać na realizację celów, bo - patrz punkt 1.
3. Karty mają specyficzny zapach, jak nadejdą w końcu cieplejsze dni, to spróbuję je wywietrzyć.

Pomimo tych wad, gra ma fajny klimat i do lekkiego grania bez parcia na wynik, a bardziej na snucie opowieści i dogryzanie sobie nadaje się doskonale.

Drogie, wytrzymałe, porządne. Z drugiej strony mogłyby być minimalnie mniejsze (w szczególności niższe) - jeśli chodzi o koszulkowanie ticketów do Ticketów :)

Chyba jedyny sensowny wybór, kiedy chce się zakoszulkować większą liczbę kart i uniknąć przy tym wydania równowartości samej gry:) Mnie na szczęście jeszcze żadna słabsza partia się nie przytrafiła, chociaż fakt, że koszulki bywają nierówne.

Od pewnego czasu uważam za mistrza świata wszechwag w świecie gier planszowych. Polecam każdemu i nikt jeszcze nie powiedział, że mu się Tickety nie podobają.

Mapa USA była pierwsza w jaką grałem i polecam to rozwiązanie. Jak zacznie się od Europy, to Stany mogą zrażać swoją prostotą. W drugą stronę - jako, że zaczynałem od Stanów, to zawsze chętnie do nich wracam (sentyment?), a Europę i kolejne mapy doceniam za różne urozmaicenia.

Słowo klucz opisujące tę grę to "przyjemna". Przyjemna dla oka - oprawa graficzna jest cudowna. Przyjemna dla naszych szarych komórek - pozwoli im odpocząć. I przyjemna emocjonalnie - jedyne co mnie w niej stresuje, to ograniczone fundusze podczas podróży.

Podsumowując - bardzo dobra rodzinna gra relaksacyjna.

Według mnie jedyna słuszna gra planszowa dla początkujących i nieobeznanych. Carcassonny, Kolejki i Osadniki się nie umywają. Wciąż chętnie zagram w którąkolwiek wersję "Pociągów" i nie znam nikogo, komu by się ta gra nie spodobała.

O ile nie trafi się jakaś ferelna (np. za wąska) partia, to koszulki sprawdzają się świetnie. Są cieńsze od tych z FFG, co według mnie jest zaletą (stosy kart nie sięgają sufitu)