Re-l124c42 - recenzje

Kupiłam bratu, ale chętnie sama bym ją przytuliła. U mnie aktywuje syndrom "jeszcze jednej gry". W końcu tym razem na pewno się uda ;) Nie przeszkadza mi nawet jakoś szczególnie fakt, że nie mam kontroli nad tym co się dzieje i czy wszyscy grają zgodnie z zasadami, co uważam zwykle za główną wadę tego typu gier. Poziom trudności wysoki. Pamiętam, że najbardziej irytował mnie fakt, że nie może ciągle jedna i ta sama osoba dzierżyć worka z kośćmi. Nie jest to jednak wada gry, a jedynie wynik mojej frustracji, że nie udało mi się wyrobić u współgraczy nawyku przekazywania kości od razu po rzucie następnej osobie I generalnie dopytywałam czy na pewno nie przeoczyliśmy jakiejś zasady, bo przecież nie można przegrywać na poziomie szkoleniowym! Można.

Ten dodatek jest jak perfum zamiast kąpieli. Innymi słowy, nie naprawił jej.

Bardzo klimatyczny dodatek. Grając mieliśmy sporo zabawy. Na plus zasługuje fakt, że fabuła nie tylko tworzyła otoczkę, ale przenikała do samej gry, dawała powody do rozkminiania co się stało i jakie w związku z tym powinniśmy podjąć działania. Dodatkowym smaczkiem jest nawiązywanie do prawdziwych wydarzeń, aczkolwiek nieznajomość tych faktów nie oddziałuje w żaden sposób na poziom trudności gry. Minus jedno oczko za niedobór zagadek, bo zagadki były owszem, ale wynikały bardziej z fabuły co było spoko, ale zabrakło mimo wszystko takich typowych łamigłówek jak dla mnie. Polecam bardzo serdecznie, gdyby były połówki to byłoby 4,5 :)

Bardzo fajna, dograna mechanika. Tu co prawda nie nacieszymy oczu pięknie wykonanymi ilustracjami. Gra jest wizualnie i klimatycznie mało ujmująca, ale w tym przypadku nie ma to większego znaczenia. Instrukcja jest dobrze napisana. To co dla mnie w grach punktuje, to proste, szybko przyswajalne zasady i trudna, zmuszająca do myślenia rozgrywka. Red7 to właśnie przykład takiej gry. I do tego jeszcze tania jak barszcz więc można brać w ciemno :)

Warto zrezygnować raz z czekolady :)

20 nowych słów, nieskończenie wiele nowych kombinacji.

Brokat ładnie połyskuje, kostka bardziej czytelna niż by się wydawało ze zdjęcia, cena nieduża. Nie ma się do czego przyczepić, więc ocena maksymalna.

W trakcie wstępnego oglądania, kilka kart od razu mnie zainspirowało. Bardzo dużo już tych dodatków powstało i pewnie niektórzy powiedzą, że to odcinanie kuponów. Ale jest to ten typ gry, która aż prosi się o nowe rozszerzenia wzbogacające pulę. Na plus niezmienna cena i ilość kart wchodzących w skład produktu. Styl ilustracji spójny, co komu się bardziej podoba to już kwestia gustu. Warto dokupić, ten czy inny dodatek. Do tej pory żaden mnie nie zawiódł. Tak jest i z tym :)

Koszulki premium zdecydowanie sztywniejsze od tych zwykłych. Myślę, że warto wydać te kilka złotych więcej. Dobry, solidny produkt.

Szkoda, że nie ma połówek bo dałabym 4,5. Jeśli ktoś kolekcjonuje różne ciekawe kostki, to ten zestaw na pewno wzbogaci wasz zbiór. 5 nie daję, bo efekt nie jest tak wyrazisty jak na zdjęciu w przeciętnych warunkach oświetleniowych.

Koszulki pasujące na karty to np. Mayday Games 61 x 112 mm.

Na wstępie stwierdzam, że gra nie jest warta 120 zł. Natomiast 60 zł, za które udało mi się ją zakupić na przecenie, to już zupełnie co innego :) Mamy 3 scenariusze do rozegrania oraz trening. Na każdy scenariusz przeznaczone jest w teorii 60 minut, ale co mi się podoba, można ten czas wydłużać (po prostu wynik końcowy będzie mniej satysfakcjonujący). W mojej ekipie za każdym razem było tego czasu za mało i go przekraczaliśmy. Ilustracje ładne, aplikacja przejrzysta, instrukcja dobra. Ale przejdźmy do serca gry czyli samych zagadek. Jako, że w escape roomie byłam tylko raz w życiu to ciężko mi powiedzieć, czy były one oryginalne czy nie. Na pewno kilka z nich bardzo mi się podobało i są dopracowane. Jak na możliwości przeniesienia escape roomu na grę planszową to myślę, że twórcy zrobili co mogli. Za łączenie niewłaściwych przedmiotów są kary czasowe (w końcu w escape roomie również tracimy czas na złym kombinowaniu) dzięki czemu unika się próbowania wszystko ze wszystkim a może akurat. Trzeba się zastanowić czy to połączenie ma jakiś sens. Tak samo wklepywanie niepoprawnych kodów nam ten czas odejmuje więc gra zmusza do myślenia i raczej nie wybacza strzelania na oślep :) Reasumując - udany eksperyment.

Plus dodatku jest taki, że zyskujemy grę na 5 osób. Niestety odnoszę wrażenie, że dodatek zaburza balans i chyba bez małych ułatwień na korzyść taoistów, Wu-feng ma tu sporą przewagę. Łatwiej mu dostosować się do sytuacji, zwłaszcza że słysząc rozmowy graczy zna ich plany i może je skutecznie krzyżować. Wyciągnie ducha, który jest słaby? To nic, rzuci sobie zamiast niego klątwę, a co tam :) Kafelek z buddami mało się przydaje bo i tak to Wu-feng wybiera gdzie lądują przyzwane duchy. Na górze planszy syf, nie ma komu ogarniać katakumb, a tu zaraz ni się obejrzysz już 3 urna ląduje na jego planszy. Duch wprowadza ducha, który wprowadza ducha, który blokuje znaczniki tao ;D Śpieszmy się kochać drabiny, tak szybko odchodzą... Można próbować żyć na krawędzi, wtedy mamy jeszcze braterstwo krwi, ale trzeba uważać żeby nasz brat nie miał zablokowanej mocy, bo wtedy to już tylko pozostaje nam usiąść na kafelku i się rozpłakać. Dość tych zartów. Dodatek oceniam na 4 ale tylko przy korekcie instrukcji. Moje propozycje zmian:
-Gracze sami wybierają sobie początkowe kafelki
-jeśli na planszy jest budda, gracz może zmusić Wu-fenga, żeby położył ducha właśnie na nim
-jeśli gracz ma odrzucić znacznik tao, sam wybiera który znacznik odrzuci
-przegrana kiedy ma zostać nawiedzony 4, a nie 3 żeton wioski
Się rozpisałam.

Scenariusz fajny, z tym że mieliśmy małą sprzeczkę odnośnie jednej karty. Mogliby wydać jakąś erratę albo FAQ do tej gry, bo instrukcja nie zawsze daje radę.

Trochę odstawili fuszerkę z pisaniem instrukcji, która zawiera naprawdę wiele błędów. Istnieje co prawda errata, ale tych niedociągnięć w instrukcji a nawet w samych elementach gry, jest moim zdaniem za dużo. Robiąc osobno skróconą instrukcję i podręcznik ze wszystkimi zasadami twórcy mieli zapewne dobre intencje, ale dla mnie wystarczyłaby jedna książeczka, w której byłoby wszystko napisane porządnie od a do z, a nie dwie i obie byle jakie :) Gra wygląda ładnie ale mechanicznie nie jest ani innowacyjna ani porywająca. Ot chodzenie w te i we wte, dużo zależy od szczęścia (lub pecha:P), a mimo wszystko nie czuć tej lekkości jak w np. talismanie. Wybór zadań czy kart rozwoju sprawia, że czekamy długo aż gracze przed nami przeczytają karty, które dociągnęli i się zdecydują, którą chcą zachować. Bardzo dużym minusem jest znikoma interakcja między graczami :( Podoba mi się to, że pola akcji są jednocześnie polami na których kładziemy rany i żetony złego losu. Ten pomysł jest dla mnie fajny. Podsumowując, mi ta gra sprawia mało frajdy, więc jej nie polecam.

Bardzo przyjemna gra imprezowa gdzie wychodzi jak dobrze się znamy w swoim gronie, z mini bonusem ala hazardowym (obstawiamy od 1-2 żetonów na daną odpowiedź i w zależności od tego wyboru tracimy lub zyskujemy więcej żetonów po ujawnieniu prawidłowej odpowiedzi). Z całkiem obcymi ludźmi gra się gorzej, bo gra sprowadza się do strzelania na oślep. Nie ma tej satysfakcji, że dobrze postawiliśmy bo kogoś znamy, albo zaskoczenia "no tego bym się po tobie w życiu nie spodziewał" :) Polecam choć trzeba pamiętać, że liczba pytań jest ograniczona więc w pewnym momencie trzeba będzie szukać odświeżenia w nowych osobach. Jeśli gramy ciągle w tym samym, niezmiennym składzie to gra na kilka razy. Mimo tych mankamentów gra się przyjemnie, polecam.

Od razu podkreślam, że komentuję starą edycję gry. Nie wiem jakie są różnice, mam nadzieję, że poprawili instrukcję, w której było przesunięcie jednej linijki tekstu na inną stronę. Podejrzewam, że raczej więcej zmian prócz szaty graficznej pudełka i ewentualnie tej korekty w instrukcji nie ma. przechodząc do meritum dla mnie bardzo fajna gra imprezowa z elementem edukacyjnym (można się nauczyć nowych słów oraz ortografii;p). Niektóre sylaby sprawiają ogromną trudność, kiedy nie można ich wstawić na początku lub na końcu wyrazu. Bomba sprawia, że gra jest dynamiczna i również niejako ją balansuje, bo gracze z mniejszym zasobem słownictwa nie są skazani wcale na porażkę. Wszystko zależy trochę od szczęścia. Jest ogólnie dobrze pomyślana, do wytłumaczenia w minutę a zasady można modyfikować do własnych potrzeb. Polecam osobom, które lubią gry słowne :)

Gra jest banalna, instrukcja niedługa i dobrze napisana. Do zakupu zachęcił mnie limit ilości osób, które mogą brać w niej udział (do 16), z czym rzadko się spotykamy w przypadku gier planszowych. Jakość wykonania satysfakcjonująca, różne tryby rozgrywki i puste karty na własne pomysły na plus. Więc dlaczego tylko 3? Taki po prostu mam gust do gier :) Co mi konkretnie przeszkadza? Ano już tłumaczę. Gra sprowadza się do oceniania ludzi po wyglądzie, myślenia stereotypami i rozwiązywania problemów typu: czy starsza umalowana pani, ze złotą biżuterią i futrem na szyi często wyjeżdża za granicę czy raczej rzadko? Fakt, można się trochę pośmiać z argumentowania innych graczy na ten temat i jako gra imprezowa jest faktycznie lekka i przystępna ale czy takie też nie mogą być jakimś wyzwaniem intelektualnym? Oczywiście, że mogą. Weźmy choćby dla przykładu Tajniaków bądź Tik...Tak Bum. W Podejrzanych każda odpowiedź może być dobra i zła i można to logicznie wytłumaczyć na nieskończoną ilość sposobów, więc to wszystko zależy jak ktoś sobie akurat uwidzi, a reszta biedaków przy stole musi sobie po prostu uwidzieć to samo :) Dlatego właśnie ode mnie tylko 3.

Gra się bardzo przyjemnie. Do samego końca ciężko określić, kto wygra, bo w trakcie jednej rundy może się naprawdę wiele wydarzyć :)

Przyznam, że było trochę śmiechu, ale po kilku grach Ucieczka mi się przejadła. Ten chaos kiedy wszyscy robią wszystko jednocześnie, kostki się mieszają między graczami, spadają na podłogę, dochodzi do łamania zasad i nadużyć złotych masek :P - dla jednych to będzie atut, dla innych w tym dla mnie na dłuższą metę te rzeczy zniechęcają.