Schizoferret - recenzje

Odpowiednik kolorystyczny podkładu+farby, świetnie nadaje się do szybkiego malowania zastępów rycerzy - spray na początek, poprawienie pędzlem.

Zdecydowanie nie zgadzam się z poniższym - ssaki są bardzo mocne, gdyż wygrywają wszystkie remisy, co jest zdolnością najmniej sytuacyjną z wszystkich gromad, a kolejność inicjatywy można zmienić. Jest to wyjątkowo mózgożerna, długa gra a do tego o bardzo dynamicznie zmieniającej się sytuacji, więc wyjątkowo podatna na paraliż decyzyjny. Tylko z tego powodu odradzam granie w więcej niż 4 osoby (maks 5, sprawnych).

Kultowa gra, broniąca się dobrze po 20 latach. Wydanie jest fenomenalne, szczegółowość figurek terminatorów niedościgniona nawet przez najnowsze planszówki, grube, lśniące, tłoczone kafle, plastikowe, efektowne podstawki pod drzwi, figurki często na scenicznych podstawkach... istna fiesta dla oczu, ta gra rząda by ją pomalować! Comważnieksze, mimo relatywnej prostoty reguł, gra oferuje głębię taktyczną większą niż współczesna konkurencja, a dowodzeniu terminatorami pod presją czasu i wobec braku informacji o dokładnym rozmieszczeniu sił genokradów towarzyszy wspaniała atmosfera zaszczucia i horroru rodem z 'Obcych'. Mimo wysokiej ceny naprawdę warto. Wady widzę trzy: niestety spory czas setupu, zwłaszcza w stosunku do czasu gry - warto rozegrać ten sam scenariusz przynajmniej dwa razy zmieniając strony; nienajlepszy balans niektórych scenariuszy; konieczność wycięcia i sklejenia modeli, a do tego niemal przymus ich pomalowania. No i oczywiście limitowany nakład, który spowoduje, że za kilka lat znowu będzie chodziła na wtórnym rynku za wielokrotność ceny.

Wybawienie dla malujących hordy orków i goblinów - po poprawieniu grubym pędzlem z farbą o tej samej nazwie mamy od razu naniesiony podkład bazowy, pozostają detale i wash - o ile nie chcemy ręcznie cieniować, wtedy lepiej wybrać którąś z ciemniejszych zieleni.

Kolor raczej specjalistyczny - większość kolorów, poza brązowym, będzie wyglądać na nim gorzej, ale jest nieoceniony jako podkład dla słabo zwykle,kryjących czerwonych farb. Idealny dla Krwawych Aniołów ze Space Hulka.

Kolor raczej specjalistyczny - większość kolorów, poza brązowym, będzie wyglądać na nim gorzej, ale jest nieoceniony jako podkład dla słabo zwykle,kryjących czerwonych farb. Idealny dla Krwawych Aniołów ze Space Hulka.

Wybawienie dla wszystkich malujących hordy orków i goblinów, znacznie przyspiesza proces - po podkładzie można poprawić grubym pędzlem pasującą farbą i mamy natychmiastowy kolor bazowy.

Najczęściej używany przeze mnie spray po białym. Sprawdza się świetnie jako podkład (niektóre kolory, jak zielony i żółty wychodzą na nim lepiej niż na białym) oraz kolor bazowy dla armii szkieletów, jesli nie lubimy nakładać dużo washa/cienia.

To już spory pluszak, będzie ozdobą każdej kanapy i ołtarzyka.

Najczęściej używany przeze mnie spray po białym. Sprawdza się świetnie jako podkład (niektóre kolory, jak zielony i żółty wychodzą na nim lepiej niż na białym) oraz kolor bazowy dla armii szkieletów, jesli nie lubimy nakładać dużo washa/cienia.

Idealne dopełnienie kości runicznych, które są najbardziej uniwersalnym modelem oferowanym przez Q -Workshop, pasującym do wszystkich gier fantasy (wykorzystujących kości o normalnych ściankach, rzecz jasna).

Cthulu jest malutki, rozmiarów maskotkowych, przez co można go mieć zawsze przy sobie (no na egzaminach, by przypominał, że zawsze może być gorzej) lub przyczepić do torby/plecaka.

Bardzo fajny komplet, obowiązkowy dla grających orkami i przydatny również w Dungeon Crawlerach, w których są oni przeciwnikami. Jak na kostki customowe są w niskiej cenie i mają dużą czytelność ścianek - dostajemy więc produkt ładny, funkcjonalny i tani.

Idealna na kości Arkham-Horror od Q-Workshop do Arkham lub Eldritch Horror.

Plastikowe żetoniki - żadna rewelacja, ale nie ma dużej alternatywy wśród gotowych produktów na rynku. Ja zdecydowałem się na dwa komplety do oznaczania śladów zostawionych przez Kubę w alistach z Whitechapel - znacznie podnosi komfort gry policją i ogranicza konieczność prowadzenia notatek.

Bardzo nowy dodatek urozmaicający i utrudniający grę w sposób analogiczny do Galaxy Truckera. Polecany przede wszystkim doświadczonym załogom, zawiera trochę wyjątkowo teudnych czerwonych zagrożeń oraz umożliwia wykonywanie dwóch akcji na raz podnosząc poprzeczkę. Dodatkowym plusem są nowe zagrożenia podnoszące przydatność elementów, które w podstawce częściej były zaniedbywane.

Grafiki bardzo ładne, papier ma bardzo przyjemną płócienną fakturę. Niestety jak to bywa w ozdobnych taliach nie jest szczególnie czytelna i nie nadaje się do poważniejszej gry (np poker). Szkoda też, że prawie wszystkie talie ozdobne są w formacie pokerowym (CCG), nie brydżowym (euro)

Po białym i bone white najczęściej używany przeze mnie spray - znacznie przyspiesza malowanie scenerii w grach S-F i trzyma się lepiej niz większość farb nanoszonych pędzelkiem (mam w nim kosmonautów Galaxy Truckera i nic im nie jest mimo ciągłego macania)

Pierwsza od wieli lat gra Attii, autora kultowego Caylusa - nie dziwne, że oczekiwania wszystkich były bardzo wysokie. Zagadką jest dla mnie, że mimo, iż moje zostały całkowicie zaspokojone, wolę xhyba nawet Spyrium od Caylusa, wszyscy, z którymi grałem oceniali ją wysoko, to gra nie stała się specjalnie popularna. Może być to kwestia, że jest dość abstrakcyjna, jak Caylus, i nie wybija się również na tle wydania, lecz rozgrywka wynagradza to w zupełności, a w połączeniu z niską ceną wydaje mi się zakupem obowiązkowym dla wszystkich fanów wymagających, zle nie przekombinowanych gier. Reguły i rozgrywka są tutaj bardzo proste, ale decyzje już wyjątkowo trudne. Gra wprowadza dość nowatorski mechanizm w którym podczas każdej rundy gracze wysyłają swoich ludzi obstawiając karty, których zakupem są zainteresowani; każdy meeple stoi między dwoma kartami, które może kupić, podnosząc jednocześnie ich koszt (im więcej zainteresowanych, tym wyższa cena). Każdy gracz musi jednak niezależnie podjąć decyzję o zakończeniu fazy wysyłania i rozpoczęciu kupowania - gdy to zrobi, w swojej kolejce zamiast dostawiać kolejnego meepla, zabiera ich, albo kupując kartę, albo pobierając pieniądzze uzależnione od liczby pionków przy tej karcie. Powoduje to bardzo trudne decyzje - czy dostawiać siędalej, by móc więcej kupić/podnieść cenę karty, ryzykując, że ktoś nas uprzedzi, czy zadowolić się tym, co dostaniemy obecnie? Czy będzie jeszcze nas stać na zakup po rosnącej cenie? Pieniędzy na wszystko jest śmiesznie mało. Czy wziąć kartę, na której nam zależy spłukując się, czy przyszłościowo zrezygnować w zamian za dochód? Jest to naprawdę ciekawa gra, dobrze się skalująca od 3 do 5 osób (choć w 4 jest najlepiej), a krótki czas gry i małe pudełko sprzyja zabieraniu ze sobą na wyjazdy czy do znajomych, gdyż konkurencja o podobnym ciężarze rozgrywki zwykle cechuje się znacznie większym ciężarem komponentów.

Dodatek bardzo mały i stosunek komponentów do ceny ma zły. Na szczęście potrafi tchnąć nowe życie w ogranę grę umożliwiając scenariusze zupełnie nie rozważane w książce i daje chęć wypróbowania nowych strategii.