Radosław Michalak - recenzje

Pierwsza, więc najbardziej podstawowa wersja.
Dla niektórych to zaleta, dla wyjadaczy niekoniecznie.
Zasadniczo dobra mapa jak każda w całej serii.
Na minus niestety wydanie - mało biletów i tragicznie małe karty wagonów.
1910 to niemal konieczność.

Świetna gra z kategorii lekkich strategii.
Ale zdecydowanie polecam wersję angielską. Ta gra nie nadaje się do przetłumaczenia na język z naszą odmianą.
A nie ma tu wiele do tłumaczenia i z pomocą dostępnej polskiej instrukcji każdy może grać.

Pięknie wydana. Samo operowanie galerami to czysta przyjemność.
Na początku głównie ekonomia. Rozkmina gdzie co kupić, gdzie sprzedać i kiedy zająć dany port.
A potem robi się coraz gęściej i zaczyna się wojna.
I tu duży realizm - wojna jest kosztowna. Praktycznie w każdej bitwie ponosisz straty. Nie ma tu miejsca na bezcelową nawalankę z przeciwnikami. No chyba, że chcesz przegrać.
I zawsze będzie brakować ludzi do obsadzenia licznej floty.
Jest nad czym myśleć, jest duża interakcja.

Bardzo dobra gra imprezowa.
Jest odrobina blefu, ale granie oboma rolami nie sprawi trudności.
Wystarczy objaśnić kilka kart i można grać.
Świetna sprawa z tunelem - prawdziwym tunelem, a nie tylko jakimś wirtualnym znacznikiem postępu.
Gramy kilka rund, więc nie można wszystkiego zwalić na pecha w jednym rozdaniu.
Jednak może się znudzić po pewnym czasie i tu przydaje się dodatek ;)

Przyłączam się do opinii, że gra nie zachwyca.
Zbyt losowa.
Praktycznie żadnej interakcji.
Schematyczność działań.
Za wysoka cena.

Można czasem zagrać, ale zakup odradzam.

Można grać w Polsce :) Mapa nie wprowadza wielu zmian, ale reguły dla elektrowni atomowych i śmieci robią różnicę i są nawet realistyczne.
Beneluks to natomiast najszybsza mapa. Sprawdza się świetnie, gdy czas na partię jest mocno ograniczony.

Nie wywraca gry do góry nogami, ale robi to, co powinien tani dodatek - przedłuża żywotność gry.

Bardzo niewielka losowość (ale jest! nieraz to jaka elektrownia wyskoczy z talii ma olbrzymie znaczenie).
Świetnie rozwiązany rynek surowców.
Obecna interakcja między graczami w czasie licytacji i podkupowania surowców oraz lokacji.
I mechanika balansująca - nie widziałem jeszcze kolosalnych różnic pomiędzy graczami na końcu gry. Jak się za bardzo wybijasz, to zaraz przyhamują cię koszty surowców i brak miejsc do rozbudowy.

Ideał gry ekonomicznej.

Wspaniała gra dla dzieci, w którą nigdy nie grałem z żadnym dzieckiem ;)
W dorosłym gronie sprawdza się świetnie jako przerywnik.
Najlepiej się gra, kiedy jest 3-4 graczy, więc nie ma pewności czy dany żółw do kogokolwiek na leży. Daje to pole do popisu z drobnym blefowaniem i ryzykowaniem na samym końcu.
Polecam wariant trudniejszy, gdy wygrywa żółw na górze.

Jeśli się nudzisz, to szkoda układać pasjansa. Jest Piętaszek.
Zasady dosyć proste, czas gry krótki.
Dużo możliwości kombinowania, 4 poziomy trudności.
No i jest klimat walki o przetrwanie.
Dobra rozrywka dla umysłu.

Kupione tak na prawdę dla kart zastępujących kości (mniej losowości!) i rybek.
Reszta może kiedyś wyląduje na stole, ale nie porwał mnie sam opis scenariuszy.

Bardzo przydatny, bo podstawowa ilość 3-4 graczy może ograniczać.
To jednak trochę inna gra. Większa mapa to odrobinę mniej tłoku, ale dobrych miejsc jak zawsze brakuje. Budowanie poza kolejnością czasem nawet odrobinę ułatwia względem podstawki, ale przy takiej liczbie graczy jest niezbędne.

Przydatny dodatek do Osadników. Na plus większe mapy i gotowe scenariusze (ale niektóre przekombinowane).
Polecam osobom posiadającym tylko podstawkę.
Po zagraniu w Miasta i Rycerzy nadal czasem ląduje na stole, ale nie ma co ukrywać, że jest gorszy.

Gra, która w dużej mierze wszystko u mnie zaczęła... :)
Proste zasady, widoczny rozwój każdego gracza, kilka dróg do zwycięstwa.
I zawsze można wszystko zwalić na te kości ;)

Najlepszy dodatek do Osadników.
Mocno rozbudowuje i zmienia grę, czyniąc ją bardziej strategiczną.

Super gra.
Duża wartość edukacyjna i sentymentalna.
Prosta, ale nie trywialna mechanika, zwłaszcza, że interakcja jest ostra. W końcu stanie w kolejkach to prawdziwa wojna.
Solidne i bardzo stylowe wykonanie.
Wciągnij rodziców lub dziadków w grę tematem albo pokaż dzieciom jak to było.

Niezła gra, zdecydowanie warta swojej promocyjnej ceny.
Średnio przygodowa, bo raczej tylko liczymy kasę, albo siłę walki.
Ale ma jakiś klimat, w przeciwieństwie do wielu podobnych mechanicznie gier.
Ilustracje mi pasują.
Regrywalność średnia, nie jest to gra na cotygodniowe spotkania.

Solidne rozszerzenie, które wprowadza nowy styl wspinaczki.
Mamy szybszy i bardziej ryzykowny wyścig na szczyt oraz dłuższą trasę z trzema szczytami, gdzie trzeba jeszcze więcej zaplanować.

Maciej, warto wiedzieć czym jest DnŻ. Takie karty nie są robione w Chinach tylko w Stanach w praktycznie dowolnej ilości, co ułatwia wypuszczenie nawet niewielkiej ilości egzemplarzy, ale wiąże się z jakością jaką widzisz. Przy okazji mamy próbkę tego, ile kosztowałyby gry produkowane w całości w jednym z bogatych krajów ;)

Sam dodatek świetny. To na prawdę inna gra. Można lubić podstawową bardziej, ale nie da się zaprzeczyć, że dostajemy zbalansowany wariant dla 4 graczy (w końcu!), który można rozegrać w rekordowo krótkim czasie. A balans jest. Pomimo tego, że na początku jako Baratheon odstawałem, to i tak skończyłem z 6 punktami. Wszyscy inni niestety mieli 7.
Odmienny styl bardzo mi pasuje i teraz mogę przynosić GoT na zwykłe spotkanie planszówkowe :)

Dobry modułowy dodatek.
Przydaje się możliwość grania w 6-7 osób, ale należy pamiętać, że to już coś zupełnie innego. Pojawiają się 2 gatunki jeszcze liczniejsze od kowbojów i przez większość gry to te parę najliczniejszych się pojawia i zawsze więcej niż 1 gracz je hoduje.
Ciekawy wariant z kobietami i dziećmi, który niestety nie gościł często na stole.
Nie korzystałem z pająka, a gra na 2 osoby zapowiada się na nudną i dodaną na siłę.